ÁÁN TE
BLIJVEN NEMEN, DAT
YESJ ÀLLÉÉN MAAR DÀN
IMMANUËL {GÒD MÈT ÒNS} ÌS
(KÀN ZÍJN), WÀNNEER HIJ ~ OM ZO TE ZEGGEN ~
VANÚIT EEN ÀNDERE WÉRELD DÓÓRKOMT: 't supernaturalisme
wòrdt in steeds toenemende mate òngeloofwaardig en wanneer we nú
't hàndelen van 'g d' ònlosmákelijl áán déze stíjl van dènken, voelen & handelen bìnden,
betekent dit eveneens tot steeds meer mensen, dàt dit handelen naar 't domein van de heidense mythologie
verplaatst wordt èn zó dùs gehéél lòsgemaakt wordt vàn de geschiedenis?! Het is natuurlijk soms wèl verleidelijk
om te willen leven in een fantastische droomwereld waarin 'àlles mógelijk is'!? Kinderlijk, 'waanzinnig', creatief imaginair ...
Maar wanneer kerst, paas & pinkster tot 'n weliswaar vreselijk aardig vertelseltje gedégradeerd worden, dàn blijft 't naturalisme
(de poging om die Christus, zoals trouwens àlles wàt er verder maar bestaat, te verklaren vanuit humanistische vooronderstellingen)
àls hèt énig mogelijke alternatief óver, dàt nog wèl màg (èn kàn?) rekenen op de instemming van (àlle?) nádenkende mènschen ...
Globaal genómen is 't naturalisme 't christendom op 't gebied v/d 'christologie' opvallend goedgezìnd geweest? Àls maar eenmaal
't dògma van zíjn zg. "G dheid" úit de wèg geruimd is, màg Yesjoea bij de humanist wel degelijk op bijzonder veel sympathie
rékenen; zeker wanneer we deze houding vergelijken met de scherpe toon waarmee díe 't theïsme meestal te lijf ging?!
De niet-christelijke, secularistische visie op Yehosjoea lóópt in feite, haast ongemerkt & via allerlei nuances, óver i/d
beoordeling van zijn persoon, zoals we die in 't liberale christendom nog kunnen vinden!? Òm die naturalistische
interpretatie v/d CHRISTOS rècht te doen, ZÙLLEN we haar moeten beoordelen, waar "deze Gezàlfde" 't hoogst
èn méést positief gewaardeerd wordt? Men is er zèlfs niet voor teruggedeinsd 't epitheton 'goddelijk' met be-
trèkking tòt YESJ te blijven gebruiken! Dáármee wordt dan bedóeld, dat HÍJ ònder àlle mensen die ooit al
geleefd hàdden, 't allermeest 'àls G d' geweest ìs: wàt YESJ zéi èn dééd wàs zó pràchtig èn zó wáár, dat
HÍJ wel 'n openbaring, ja, zèlfs dé àllerhóógste ópenbáring vàn GÒD moet zijn geweest. Wànt hèt zó
typisch gòddelijke werd híer eenvoudig gezien àls 't mènselijke, verhéven tòt de macht X!!! Ruim 'n
ééuw geléden had Sören Kierkegaard déze opvatting óók al, in 'n vernietigende parodie, gehékeld:
"WANNEER ÍETS GÓED GEZÈGD WORDT, SPRÉÉKT 'N GENIE - EN ALS 'T BUITENGEWOON GOED
GEZEGD WORDT, DÀN WÀS GÒD ZÈLF AAN HET WOORD!" En hiermee werd YESJ 'op hetzelfde
niveau geplaatst als àl die ànderen die geen autoriteit bezitten, op 't niveau v/d Genieën, de
Dìchters & de Dènkers!' HIJ wàs zógezíen één van hèn, ook al was híj dan primus inter
pares! Ongelukkig genoeg stemt dìt nu nèt níet overeen met wat 't NÒT over Yesjoe
ZÈGT; ook kiezen de naturalisten met 'n dergelijke interpretatie van Christus geen
partij voor Athanasius in diens opvatting over de allesbeslissende scheidslijn ...
Wànt, als we nu àlles wat ze te berde brengen eens bij elkaar gaan optellen,
de stelling bv. dat Yesj G d belééfd hééft, zóàls géén ÀNDER dàt óóit deed,
òf, dat HÍJ àlle kwaliteiten vertóónde, die we gewoonlijk alléén maar aan
g d toeschrijven, òf de stelling, dat YESJ 'àls g d' was of dat g d àls Yesj
was - als we dìt àlles bij elkaar òptellen, dàn wòrdt de slotsom nòg al-
tijd níet dàt HIJ nu óók 'éénswézens' mèt DE VADER was? Athanasius
had júist gezien, dag de strijd op dìt frònt gestreden moest worden,
ook al mogen we het, volkomen terecht, nú betréuren, dat hij de
categorieën gebruikt heeft, die hij gebruikt heeft òm dìt heikele
criterium v/d orthodoxie te formuleren. 't
VRAAGT ONZE
AANDACHT: speciaal als mèn elkaar erom in de haren is
blijven vliegen met stromen bloed & ellende als gevolg!
Genoeg voor nu: Mòr droomt zich weer 'hoedjes' ~ &
er is méér onder de zòn dan schèrpslijpen, sníjden
& bloed doen vloeien om welke reden dan ook.
Vandaar myDi in alle verscheidenheid ...
Leve 't pluralisme, secularisme, idea-
lisme & multifunctionalisme reeds.
Man, vrouw, kind, dier, plant &
alles wat we doen & laten is
déél van 't geheel ~ NÚ
eerst nog even 'n dutje
doen & 'dromen gaan
dromen' assut effe
kan ~ er is 'n tijd
voor alles o/d
aarde lijkt
me
...