KOMT
UIT AL DIE 'gezètte tijden',
dan is 't vaststellen vàn die tijden,
alsof ze van primair belàng zijn & al 't overige
dan wel vanzèlf in òrde kòmt, misschien de weg van de desillusie?
JR geloofde
dat dit misschien de reden was waarom talloze mensen
't bìdden opgegeven hadden!
Heel religieus reserveerden ze
dan wellicht nog wel 'de tijden voor 't gebed', maar zelf werden ze
overigens steeds maar léger?
Hij wilde niet in 't minst suggereren
dàt zùlke tijden níet noodzakelijk waren, maar geloofde
dat díe pàs dàn creatiever zouden kunnen gaan worden wanneer de noodzaak ervan
GEZÍEN werd, omdat 'n rijker gebedsleven hierom vróeg! Wanneer hij 't zou durven, schrijft hij,
zou hij aan de ene kant willen beginnen met zíjn onderwijs ìn de 'gebedsdisciplines' - níet meer vanuit CHRONOS,
de tijd v/d klok, maar veeleer vanúit KAIROS, 't mómènt VERWÀCHTEN dàt òns òp de knieën brèngt!?
Hij was zich er maar al te zeer van bewust dàt dìt 'n geváárlijke leer is èn dàt er waarschijnlijk
heel veel slachtoffer zouden gaan blijven vàllen - hoewèl, zouden ze wel talrijker zijn
dan al die slachtoffers van onze regenwoordige 'huidige' methoden?
Zó'n aanpak veréist méér discipline,
níet mìnder!
Mòr denkt hierbij vooral
ook 'terug' aan de vorige eeuwen;
heidenen, joden, christenen, moslims,
hun 'rassen', stammen, locaties, invloeden,
......
Tempels, kerken, moskeeën, goden & godinnen, godenkinderen, geesten, culturen,
huidskleuren, klederdrachten, dorpen, steden & hun rivieren,
wegen, paden, vaarroutes, gebruiken, zielenroerselen,
migraties, expedities, moord en
doodslag, inkeer, bekering
en groei
....