jr107c dìt àlles hééft vèrstrekkende consequenties
VÓÓR
DE INHOUD
VAN HET GEBED!
Laten we dus nogmaar
eens proberen om te lúisteren
naar George Macleod:
"WAT ONS GEBEDSLEVEN
VERZWAKT ... IS ONZE VOORONDERSTELLING DAT HET LEVEN
MÈT ÀL Z'N BEKLEMMING AAN DE ÉNE KANT STAAT EN G D AAN DE ÀNDERE,
MÈT BELÀNGSTELLING ÈN ZÒRG WELISWAAR, MAAR TÒCH 'aan de àndere kànt'?
Ìn déze GEDACHTENGANG zijn we geneigd òm, wanneer de avond vàlt èn we ònder díe drùk vandaankomen,
mèt ìntèns verlàngen tòt G d gáán - òm zó tòt ònze grote òntstèltenis 'n vacuüm te vinden!
Hóe méér we dìt probéren, des te hópelózer die situatie dan ook wòrdt: tòtdàt we tenslotte maar zèggen,
dàt we ècht níet 't soort mensen zijn dàt bìdt? En zó búigen we ons op 't schèrp van 't zwaard van Damocles geváárlijk vèr náár één kànt! Natuurlijk zijn er ook avonden dat ons gebedsleven een ware verkwikking is: maar wanneer we góed nágaan wàt híer gebéurt, dan bemerken we, dàt dìt dé dágen wáren waarop die drùk zó zwáár òp ons wóóg, dàt we eenvoudig mèt àl díe beklèmmingen wel tòt G d MOESTEN gaan?!
En zó komen we wéér òp 't schèrp v/h zwaardmes terecht:
't 'G dsdíenstig mómènt' bloeit dan òp vanúit het praktisch LÉVEN!
Dus over dìt gebedsleven kùnnen we dàn pas zèggen:
"HÍERÁÁN WÉTEN WE DÀT WE ÚIT
DE DÓÓD ZIJN OVERGEGAAN NAAR
HET LEVEN, OMDAT WE
DE VÉLE BROEDERS
ÈN ZÙSTERS
LÍEFHEBBEN!"
Asih, man, 80 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende