Gisteravond was ik eff een stukje opgelucht dat een paar dingen waren gezegd tegen me vader( natuurlijk weer over zn moeder enz).
Ik had echt gehoopt dat hij zich met zn moederliefde een beetje terug trekt... maar nee
Ik zei gisteren : ik hou heel veel van dit hondje
waarop hij : meer dan van je eigen vader?
Ik; onzin,,ikhou van moeder,van jou, en mijn broertje en het hondje het meest wij zijn 1 familie
waarop hij antwoorde: en van oma en opa? dat is toch normaldat kleinkinderen van hun opa en oma het meeeeste houden
Mijn maag draaide zich 10 keer om










ik zei alleen : dat is niet zo bij mij, zonder de rest kan ik leven en ben weggegaan zijn gezicht trok helemaal weg
Later toen ik met me moeder het hondje ging uitlaten vertelde ik het gesprekje aan haar.. ik zei moeder hoe kan iemand zo zijn , wil hij mij niet begrijpen of wat is er aan de hand...ik laat het zien met lichaamstaal dat ik haar niet mag en ook met praten




mijn moeder zei dat hij het niet kan accepteren dat ik zijn moeder niet mag, ook heb ik een advies van me tante gekregen om me terug te trekken en al ze weer begint om gewoon weg te gaan...want me vader heeft al schizofrenie zoals ik al heb geschreven, het kan zijn dat hij weer een aanval krijgt of zo door dit allemaal...
Maar het valt me zo zwaar..als ik alleen maar haar kutkop zie met haar lelijk oranje kapsel word ik misselijk