Het spijt me...
Het spijt me.
Dat ik je uit me leven denk. het doet me pijn. ik wilde nooit scheiden.het spijt me dat ik jou nu de schuld geef van alles wat je me aandeed. ik wilde niet dat jij hier voor moest opdraaien. maar de rechter is gekomen. en de menigte is still. er valt niets meer te zeggen. je hebt met liefde genomen als was het bloed uit me lichaam. je hoorde met niet. sorry dat ik niet gilde ik wilde je het geven. in de hoop ooit terug te keren wachten op een wonder hopende op een wonder het zou toch kunnen had ik mompelend gezegd.
Dat ik je uit me leven denk. het doet me pijn. ik wilde nooit scheiden.het spijt me dat ik jou nu de schuld geef van alles wat je me aandeed. ik wilde niet dat jij hier voor moest opdraaien. maar de rechter is gekomen. en de menigte is still. er valt niets meer te zeggen. je hebt met liefde genomen als was het bloed uit me lichaam. je hoorde met niet. sorry dat ik niet gilde ik wilde je het geven. in de hoop ooit terug te keren wachten op een wonder hopende op een wonder het zou toch kunnen had ik mompelend gezegd.
09 mrt 2018
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 feb 2019 ondergrondse intresting
- O 23 aug 2018 I am, I exist, I feel my body, I am alive.
- O 17 jul 2018 De ballon tegen het plafon van het station
- O 17 jul 2018 beschrijving auteur
- O 20 jun 2018 jij en ik scheven een boek... ( 1 )
- O 29 apr 2018 eind van een soort ons
- O 25 mrt 2018 De lamp, de plant, de spiegel, en de vaas.
- O 09 mrt 2018 Het spijt me...
- O 22 nov 2017 Relatie en Verwachtingen ( 2 )
- O 19 nov 2017 Wat anoniem te gaan delen.