De ballon tegen het plafon van het station

De ballon tegen het plafon van het station

Daar hangt hij dan een balon in de vorm van een prinses ooit zat er nog lucht in maar nu niet meer hij bungelt aan het touw naar beneden.

Ik stel me voor hoe een klein meisje aan de hand van haar moeder loopt ze houd haar wel gehoopte balon vast ze had haar moeder moeten overtuigen. voor haar moeder was het een gewone ballon. Maar voor haar niet een gewone ballon het was een prinsessen ballon zei wil net zo zijn als de prinses.

Ze keek naar haar Ballon. En in eens pakte haar moeder haar hand en begon haar mee te trekken ze schrok en liet haar ballon los in de haast probeerde ze haar moeder te roepen mama me ballon. Maar ze hoorde haar niet toen kon ze zich los rukken en rende naar haar ballon en zag hoe hij om hoog ging dwarrelde. Toen hoorde ze haar moeder roepen kom nu in de trein hij vertrekt. En daar stond ze dan tussen haar ballon en haar moeder. En ze rende naar haar moeder.

Daar hing de ballon Op een plaats waar iedereen kwam maar altijd weer vertrok. En de nachten en nu ook de dagen werden steeds eenzaamheid. Hij wilde opstijgen naar de hemel maar dat kon niet omdat hij niet op de juste plaats en tijd was opgelaten. De lucht vertrok uit de ballon. De ballon wilde neerstrijken Maar het touw dat ooit bedoelt was om vast te houden. Was nu het touw geworden dat de ballon vast hield.