gk32 't dròng tòt MÍJ dóór dàt ZÍJ voor 't éérst ~


VAN HÙN LÉVEN HÙN GÒD ZÁGEN & DÁÁRDÓÓR BÚITEN ZÌCHZÈLF GERAAKTEN VAN PÚRE VRÉUGDE, WANT TÒT DÀN TÓE KÈNDEN ZÍJ HÈM ÚITSLÜITEND UIT VERHÁLEN! Die koeien wìsten precies wáár ze naar tóe wìlden: naar 't vèld van 'n zekere Yehosjoea, want dáár lag 'n GRÓTE plàtte stéén! Dáár híelden ze stìl! Aviaddana & ik begrepen pas láter wááròm! Bet-Sjemesj was al honderden jaren geleden tóegewezen aan de Levieten, dé priesterkaste van Israël! Zíj hàdden géén stàmgebied, maar bezaten wel hier & daar 'n dòrp mèt de àkkers eromhéén! 't Kwàm dùs héél góed ÚIT dàt er júist híer zóvéél Levieten wóónden, want de boeren die de àrk met zoveel enthousiasme binnengehaald hàdden, dùrfden háár níet vàn de kàr te tillen?! Maar het gerucht van de aankomst van de ark verspreidde zich razendsnel èn de príesters wáren er als de kìppen bíj òm háár in bezìt te némen! Ze kwamen vanuit 't dòrp dit vèld van Yehosjoea òp gerènd, mèt wàpperende gewáden èn fladderende baarden. Ze maanden hè t opgewonden Vòlk der VÉLEN òm àfstand te nemen vàn de ark, hun ógen néér te slaan èn òp te houden mèt hun geschrééuw! Hun oog viel al gauw op de zadeltas met de cadeautjes. Één van de priesters nàm de zadeltas vàn de wágen, kéék òm zich héén, zàg Aviaddana mèt kòp èn schóuders bóven de menigte úitsteken èn líep mèt de zadeltas in z'n hànden naar haar tóe! Pas tóen hij náást háár stònd, háár gezìcht hóóg bóven hèm gròndig bestudeerd had èn zijn verbaasde blik àfgedaald was tot ònder haar schouders, zàg híj MÍJ! "HEEFT Ú DE ÀRK HÍER GEBRÀCHT?" vroeg hij in accentloos FILISTIJNS! "NÉÉ," zei ik. "ZE ÌS HÍER BIJ TÓEVÀL!" "HET TÓEVAL BESTÁÁT NÍET, " zei hij. "VÒLGENS MÍJ WÈL," zei ik, "MAAR ÌK BÈN DAN OOK GÉÉN PRÍESTER!" "STÈRKER NOG," zei de màn glìmlachend, "Ú BÈNT EEN ÒNBESNÉDENE!" Hij ópende de zadeltas èn kéék erin. Hij pàkte 'r 'n gouden bàlletje úit èn líet hèm ìn z'n hàndpalm héén & wéér ròllen. "WÀT ÌS DÌT?" vroeg hij. "EEN ÁÁMBEI," zei ik.
De man kéék me onthùtst áán! "'N ÁÁMBEI?" vroeg hij. "EEN AAMBEI!" zei ik. Hij kéék me enige tijd sprakeloos áán, z'n mònd hìng nu ópen! Nú drááide hij zich òm èn ríep íets ìn 't Hebrééuws. Tíen príesters rènden naar ons tóe, bekéken 't gouden bælletje èn bàrstten tóen in làchen ÚIT, de tránen liepen óver hùn wàngen! ÌK werd van verschillende kanten enthousiast op m'n schóuders geslagen, en ik hóórde Aviaddana giechelen & even later stonden we mèt z'n àllen te scháteren vàn 't làchen. Húmor verbróedert. Ik voelde dat ik nú òndànks m'n voorhuidje wèlkom wàs ìn Ìsraël èn ik hàd dáárìn gelíjk.
21 mei 2016 - bewerkt op 23 mei 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende