gedicht/verhaal over kanker

reacties graag ...


Daar staat ze dan alleen op het schoolplein.
Niemand staat bij haar, ze voelt zich niet fijn
Een naar gevoel, maar daar is ze wel aan gewent
''Dat komt, omdat je anders bent"
niemand wilt met haar spelen
en ja zandkasteeltjes alleen bouwen, elke dag gaat erg vervelen
terug in de klas verteld juf een verhaal
over een meisje die ziek is, en daarom ook kaal
ze voelt 19 paar oogjes haar kant op draaien
kon dit gedag als de wind en de blaadjes maar wegwaaien
"het meisje heeft een ziekte die kanker heet"
Juf: kanker..? wat betekend dat..? is hier iemand in de klas die dat weet..?
aangekeken en aangestaard voelt het meisje zich weer
onzeker en zachtjes zeg het kleintje: "Juf ik weet het niet helemaal meer"
na even na te denken ; "je haren gaan dan weg en het doet pijn, niet zo veel""
met grote ogen kijken de kindjes naar het meisje met een brok in haar keel.
"goedzo" beloont juf haar, goedzo dat is helemaal waar
een klein lichtje gaat in haar ogen stralen
even later komt mama haar van school af halen
op de weg, lopend terug naar huis denkt ze aan die dag
er komt een twinkeling in haar ogen, en op haar gezicht een lieve lach
een stoeltje blijft er leeg de volgende morgen in de klas
de kinderen kijken verbaadsd en merken iets
juf; "pak allemaal maar vast je tas"
als iedereen zit rolt er een traan over juf haar wang
ze kinderen kijken erg geschrokken en bang
ze wil iets zeggen tegen ze maar het lukt haar niet
dan roept er een jongetje ; "heeft haar mama nu heel veel verdriet?
"tuurlijk niet stommert, ze is bij de sterren in de lucht"
de juf heeft een brok in haar keel, en slaakt een diepe zucht .


en wat vinden jullie ?
29 sep 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van safjuh
safjuh, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende