2 gedichten + mijn verhaal

hallo allemaal

me leven ging eerst altijd zo makkelijk nooit kwam er iets te dichtbij bij mij in de buurt.
ik hoefde me niet zorgen te maken om hele ergen dingen, ik had 2 dierbaren verloren maar, dat ga je uiteindelijk toch in zoverre acsepteren dat je erover kan praten zonder te moeten huilen, en ook niet meer aan de vervelende tijd denkt maar aan al het positieve van die mensen ,en je denkt aan de leuke tijd dat je met ze had.

dit kan je volhouden tot je weer tegenslagen krijgt.
wat dus bij mij gebeurde, me vader heeft een hartinfarct gehad ( gelukkigleeft hij nog wel )
dat was de eerste keer schrikke.
en toen lag me oom in het ziekenhuis, hijzag geel doordat de uitgangen van zijn blaas versyopt zaten en zijn urine dus niet weg kon.
en het is niet als grap bedoelt dat hij geel zag , maar hij was letterlijk geel , zoiets als een citroen alleen dan iets donkerder, zelf het wit van zijn ogen, uiteindelijk weer ut het ziekenhuis , alles ging weer goed tot 2 a 3 maanden geleden ,

hij was ongeneeselijk ziek .
wat ik dus niet wist is dat hij toen die eerst in het ziekenhuis lag ook een tumor had gehad , maarja er waren geen uizaaingen en alles was goed , en dan nu weer kanker , waar heeft hij dit aan verdiend? hij en me tante wonen in brabant en ze moesten naar amsterdam naar het ziekenhuis, ze konden niets meer voor hem doen het stond vast hij gaat DOOD .
maar ze wouden toch rekken , door 2 stents te zetten bij de uitgangen van zijn blaas ( hij heeft trouwens ook kanker in zijn buikwand enzo )

ik laatste paar uur niet naar school gegaan en naar me oom samen met me moeder . je wilt dan zograag gaan voordat het te laat is , maar tegelijkertijd ben je bang voor wat je aantreft.
'
in ieder geval hebben we hem toen gezien en later mocht hij weer naar huis en voelde hij zich verschillend hij had ups en downs.
1 januarie ben ik er weer heen gegaan , en hij zag er goed uit
alhoewel hij afgevallen was maar toch hij bleef ook vrolijk doen , hij maakt je dingen makkelijk , bijvoorbeeld het praten erover over als hij dood is praat hij niet en over zijn begrafenis maar hij praat wel over zijn ziekte.
wij daarheen geweest het was gezellig.

en dan nu eergister kwam ik thuis van school me vader en me moeder waren er want me vader kwam net terug van het ziekenhuis , ( hij had een darm onderzoek )
belt me opa op, dat het super slecht ging hij weer in het ziekenhuis ligt weer geel is en het waarschijnlijk niet lang meer ging duren. me opa hing weer op en toen zag ik me moeder huilen , en toen wist ik al hoelaat het was en ja hoor het ging weer heel erg slecht , ik heb eergister en gister de hle dag zittenb janken tot we savonds erheen gingen want ik vond dat ik me groot moest houden en moest proberen toch nog vrolijk te zijn , we zijn er heen geweest en raar genoeg was hij ineens weer van zijn koorts af , gelukkig maar , iniedergeval wel gelachen we waren met de halve familie dus hebben we elkaar ook als steun gehad maar niemand die gelukkig huilde ,dan zou het ook meer op een afscheid lijken maar we moeten hopen dat hij nog even bij ons is, en zoland we niet lachen met hem erbij dan voelt het ook voor hem en voor ons allemala veels te echt , het is alsof het gewoon normaal terwijl je je probeerrt voor te bereiden , maar da is zinloos want je kan je nooit voorbereiden op zoiets , ik heb dit nu zo verteld omdat ik het even kwijt wou , ik weet dat ik ook bij vrienden en familie terecht kan en dat doe ik ook , maar dat vind ik nog best moeilijk .

hier zijn 2 gedichten die ik gemaakt had toen hij in het zieken huis lag

1:
er is zoveel angst in het oeven
mensen die moorden of slachtoffer zijn
mensen die dreigen of mensen met pijn
de angst is het doodgaan
de dood is wat met de mensen het meeste doet
dus laten we opstaan
en gaan doen wat echt moet
je moet gaan even en niet stil blijven staan
het duurt maar heel even voor het tijd is om te gaan.

2:
je liet me alleen
je kon niet meer zei je tegen mij
pas als je er niet meer was was je vrij
vrij van de pijn die je heb gehad
vrij van die pijn die van binnen aan je vrat
je zal verder leven
dat moet je beloven
ooit kom ik naar je toe
je kan me geloven of niet
i kdoe wat moet
ookal zie je me niet



xxx mij