ESC 2025: Het zit er weer op!

Het is jammer dat het moet, maar ik ga eerst het nare gedeelte bespreken omdat ik het gevoel heb dat het compleet negeren ook niet oké is.

Als eerst: Yuval is een goede zangeres en ik begrijp dat sommige mensen haar lied oprecht mooi vinden. Smaken verschillen nou eenmaal. Echter, ik kijk al jaren naar dit festival en weet ook dat een inzending als dit normaliter niet kwalificeert en als dat wel gebeurt, meestal zo rond de 50 punten in de televote krijgt van de mensen die het kunnen waarderen. Bijna 300 punten van de televote alleen is absurd veel voor een middelmatige ballad. Zelfs voor een goede ballad zou het absurd veel zijn geweest (Oostenrijk kreeg ter vergelijking maar 178 punten). Ze heeft de publiekstem gewonnen terwijl het lied niet eens in de top 10 meest gestreamde liedjes van dit jaar staat. Dat is super vreemd en klopt gewoon niet.
Ja, er zijn mensen die het lied oprecht mooi vinden en dat is prima, maar het merendeel van de stemmen was voor de politiek, niet voor het liedje. Vooral mensen die pro-Israel zijn en Eurovisie een goede manier vinden om dat te laten weten, waardoor er massaal op ze wordt gestemd. Het punt is, het beeld klopt niet, want iedereen die pro-Israel is, goedkeurt wat ze doen en dat wil laten merken heeft één inzending om op te stemmen en iedereen die anti-Israel is heeft er 25, waardoor die stemmen verspreid worden en je een verkeerd beeld krijgt over hoeveel ze precies worden gesteund. Dat gezegd, het is te gek voor woorden dat we dit moeten bespreken bij een fucking songfestival.
Had Israel gewoon meegedaan en een normale score gekregen voor hun inzending, dan had je mij er bijna niet over gehoord, maar ze werpen nu zo'n donkere schaduw over een evenement dat een feest had moeten zijn en snoepen daarbij de punten weg die in ieder ander jaar verdeeld waren over de andere landen. Israel wilt ook helemaal niet winnen volgens mij. Dat zou logistiek voor hun net zo'n groot probleem zijn als voor de EBU. Ik denk dat ze gister met geknepen billetjes zaten toen het bijna gebeurde. Wat ze echter wel willen, is de propaganda van 'kijk eens, Europa houdt van ons! Kijk eens hoe ze massaal op ons stemmen terwijl die duivelse vakjury echte kwaliteit niet herkent en antisemitisch zijn!" Ze willen vooral de boodschap uitsturen dat ze geliefd zijn en gesteund worden door het volk in Europa, maar het festival werkelijk winnen zou een ramp zijn. Echter, de televote winnen en tweede worden is absoluut hun droomresultaat.

Als de EBU weigert om Israel eruit te gooien ben ik persoonlijk van mening om de Israëlische winst volgend jaar gewoon lekker te laten gebeuren en de EBU en Israel zelf lekker te laten dealen met de drama die daarvan gaat komen. Iedereen die denkt dat we gezellig met zijn allen naar Israel gaan of dat landen zich niet massaal gaan terugtrekken is delusional. Maar laat het maar gebeuren. Laat ze de ellende maar oplossen, I don't even give a fuck anymore.

Dat allemaal gezegd, nu naar het leuke gedeelte!

Oostenrijk jaaaaaaa! Wat een fantastische en terechte winnaar. Ik heb dit al eens eerder gezegd dit seizoen, maar ik moet echt meer naar mijn eigen gevoel blijven luisteren. Toen dit lied net uit werd gebracht schreef ik hier meteen een verhaaltje dat het het eerste lied was dat me winnaar kriebels gaf. Ik laat me echter super veel in met de meningen van andere fans en zoveel van hen bleven zeggen dat de opera zang van JJ too much zou zijn voor het reguliere publiek (dus niet de diehard ESC fans) en hij daardoor zou floppen (voor een inzending als deze zou niet in de top 5 eindigen als een flop worden gezien). In het begin bleef ik aan mijn mening vasthouden, maar ik liet me steeds meer beïnvloeden door de zogenoemde echochambers en ging op een gegeven moment zelf niet meer geloven dat hij nog zou winnen. Onterecht dus, want hier zijn we. En ik vind het echt super terecht want wat een talent! Grappig feitje is dat Teya van het duo Teya & Salena die meededen in 2023 met het lied "Who The Hell is Edgar?" de songwriter is van dit lied. In a very weird roundabout way Edgar Allan Poe cowrote this years winning song - think about that! ("Oh, it's not me - it's Edgar" )

Sommige mensen zijn teleurgesteld over de plaatsing van Claude, maar ik eigenlijk niet. Ik vind dat hij het super goed heeft gedaan en trots mag zijn op zijn twaalfde plek. Tuurlijk, ik had hem een top 10 positie gegund, maar twaalfde worden van de 37 inzendingen is lang zo slecht nog niet hoor. Heel goed zelfs. Niets dan lof voor Claude van mijn kant.

Wat mijn eigen favorieten betreft: vier liedjes uit de uiteindelijke top 10 stonden niet in mijn eigen top 10, waarvan eentje mijn elfde plek was en de andere mijn twaalfde dus die tellen niet helemaal, want obviously vind ik die nog steeds fantastisch (ik kan alleen niet alles in mijn top 10 plaatsen helaas). Uiteindelijk dus maar twee liedjes in de top 10 waar ik zelf geen fan van was (toevallig de twee publieksfavorieten haha). Ik ben dus super tevreden. Tuurlijk, ik had graag gewild dat Tavo Akys meer erkenning had gekregen, maar iets willen en iets verwachten zijn twee verschillende dingen. Een zestiende plek voor een genre dat absoluut niet ESC-friendly is zie ik als een win. Ik ben blij dat de Nederlandse jury ze punten heeft gegeven, ook al waren het er maar 4, omdat onze televote, ondanks mijn 20 stemmen, 0 punten aan ze heeft gegeven. Nederland is meestal meer van de camp inzendingen, Israëlische inzendingen of de Franse chansons. Ik ben het zo onderhand gewend dat mijn stemmen niet mee worden geteld en vraag me wel eens af of ik nog moet stemmen (alleen de top 10 van ons land gezamenlijk krijgt punten en rockinzendingen worden meestal niet beloond door het Nederlandse publiek, waardoor mijn stemmen als een scheet in de wind zijn).

Voor Letland had ik graag een top 10 positie gezien op zijn minst, maar dertiende is absoluut niet slecht voor een experimenteel lied als dat. Ik vind het heel opvallend dat Letland, Nederland en Finland de nummers 13, 12, en 11 zijn in de uiteindelijke scores. Dat was ook hun runningorder, maar met Letland en Finland omgedraaid. Ik had al een vermoeden dat dat een slechte reeks van liedjes was waar vooral Claude niet van zou profiteren, maar uiteindelijk hebben ze er allemaal onder geleden. Finland is ook niet in de top 10 beland, terwijl dat wel werd verwacht, en als je de score van Letland ziet in de halve finales (ze hebben hun semifinal gewonnen als je Israel niet meerekent) en vergelijkt met die van de finale, valt het tegen. Zo zie je maar weer dat volgorde van optreden enorm veel kan uitmaken. Arme Luxemburg, die compleet is vermoord in de tweede positie. En als Albanië niet als slot was geweest waren ze denk ik in de top 5 geëindigd. Italië heeft wel echt geprofiteerd van diens running order, zoals ik al voorspelde. Niet alleen dat natuurlijk, het lied zelf is gewoon super mooi en ik ben zo blij dat hij de erkenning heeft gekregen en in de top vijf is beland. Super goed.

Even terug naar de punten, want ik ben soms ZO flabbergasted hoe er wordt gestemd. Vooral door het publiek, maar bij de juries neem ik het ze helemaal kwalijk als ze hun punten raar verdelen. Ik bedoel, het publiek weet niet waar ze het over hebben dus ik kan ze het niet kwalijk nemen, maar de jury hoort een vakjury te zijn. Armenië heeft meer punten gekregen van de vakjury dan Litouwen en dat vind ik... bijzonder. Ja ja, smaken verschillen en bla bla, I know, maar de jury heeft bepaalde punten waar ze op moeten letten, namelijk:

1. Vocal capacity of the artist(s)
2. Performance on stage
3. Composition and originality of the song
4. Overall impression of the act

Armenië zou het misschien kunnen winnen op 2 & 4 afhankelijk van smaak, maar zou minpunten moeten krijgen voor 1 &3, daar waar Litouwen een stuk stabieler is over alle vier de onderdelen en dus, naar mijn idee, meer punten had moeten krijgen. Maar goed, hier kunnen we eeuwig over doorpraten en nooit wordt iemand het met elkaar eens, omdat smaak gewoon zo'n enorme invloed is en daarover valt niet te twisten.

Oh dear, ik heb het trouwens nog helemaal niet over onze Sauna Broeders gehad! Ja, dat was toch best wel een schok. Vierde worden is fantastisch, begrijp me niet verkeerd, maar ik dacht dat zij de publiekfavoriet zouden zijn (Israel niet meegerekend). Dat Espresso Macchiato zoveel populairder was uiteindelijk was toch wel een verrassing voor me. Ik dacht eerder dat KAJ de popular vote zou winnen of dat het anders een nek aan nek race zou worden, maar Tommy Cash heeft dit echt comfortabel gewonnen. Good for him! Zoals jullie weten niet helemaal mijn ding, maar hij zette wel echt een leuke show neer. And in the end I always get attached to most songs anyways.
Ik kreeg trouwens ook wel even een naar gevoel toen het duidelijk werd dat Zweden niet zou winnen, omdat ik er zo vocaal over was dat ik wilde dat er wat onverwachts zou gebeuren en ze niet zouden winnen. Een 'careful what you wish for' moment toen Israel bijna won, lol. Goed, nu was dat niet echt onverwachts geweest, maar wel hét doemscenario onder de doemscenario's. Ik dacht echt even dat ik het had gejinxt.

Ik ga van hot naar her, sorry hoor, maar ook weer even terug naar de juries: ondanks dat ik sommige keuzes bijzonder vind (Albanië had ook echt meer punten van ze verdiend), vond ik het dit jaar wel leuk hoe verspreid de punten waren. De jurystemmen dit jaar waren super leuk om te zien en niet een 'we geven onze punten allemaal aan dezelfde act' en dat vond ik zo leuk! Uiteindelijk wel een grote favoriet bij JJ, maar super, super terecht als je het mij vraagt.

Volgend jaar dus naar Oostenrijk. Waar zullen ze het hosten? Weer in Vienna, zoals in 2015? We gaat het zien, maar bereid je alvast voor op lekker veel Wurst.

Kiss Kiss Goodbye!