Er zal niemand zijn

Er zal niemand zijn die mij begrijpt of hetzelfde heeft meegemaakt. Toch schrijf ik dit, voor het geval dat en omdat ik er met niemand over kan praten.

Ik ben die blessure zo zat. ik word er elke dag weer mee geconfronteerd. Altijd pijn, geen seconde zonder. Ik kan niet zoals iedereen lekker rennen, huppelen en het belangrijkste; dansen. Ik wil nog liever weg van deze wereld dan dat ik niet kan dansen. Ik mis het zo, dansen is mijn alles. Ondertussen al meer dan 3 jaar zonder dansen, ik heb al zo vaak gedacht om weg te gaan, wie zou het merken?

Ook al kan ik niet lopen of loop ik mank f heb ik pijn, ik moet sterk blijven, ik wil er niemand mee lastig vallen. Het is voor mij zwaar, maar dat geldt ook voor mijn ouders. Mijn moeder is ziek, kom ik er bij. Mijn vader werkt 7 dagen per week, kom ik erbij.

Ik wil weg, maar ik durf het niet.

02 mrt 2014 - meld ongepast verhaal

Valerie410, vrouw, 25 jaar

Saviour7 zondag 02 maart 2014 22:19
Je valt vast niemand lastig meis. Hier heb jij toch nooit omgevraagd?
Sterkte.

O 10 aug 2018 Langzaam verdrinkend
O 09 aug 2018 9-8
O 24 apr 2017 Terug
O 05 mrt 2015 Het verhaal van mijn knie blessure ( 1 )
O 20 nov 2014 Veel te lang ( 2 )
O 04 jun 2014 "Hoe gaat het?" ( 1 )
O 20 mrt 2014 Nooit meer genezen ( 1 )
O 20 mrt 2014 Beyoncé
O 04 mrt 2014 Hij, help?! ( 1 )
O 02 mrt 2014 Er zal niemand zijn ( 1 )
O 22 feb 2014 Ik ben ook 1 van die meisjes. ( 1 )
O 03 feb 2014 Moet het ergens kwijt
O 01 feb 2014 hihi
O 23 jan 2014 Vind hij mij ook leuk? ( 2 )
O 10 jan 2014 Verliefd ( 1 )

vorige volgende