Eff uitgesproken..

Gisteravond had ik ruzie met mijn moeder

omdat haar familie wil komen en ik ben er tegen hun sinds ik klein ben ik mag hun gewooon helemaal niet, dus moet ik elke keer uit huis.

Zo gingen we tegen elkaar schreeuwen enz, en als ik al de naam van hun hoor word ik helemaal gestoord.

Maar een op andere manier verandere de ruzie van onderwerp en kwam weer me vaders ziekte aan de spraak

ik zei denk je niet dat ik neit weer elke dag denk om mezelf te vermoorden, Op sommige dagen word ik met de gedachte wakker, en andere dagen word ik weer door dingetjes geiriteerd en komt de gedachte, bijv, bepalde familie, mijn oma en haar irritante gedoe, als mijn vader weer eens zo een schizofrenie aanval heeft.

Ze zei ze ziet dat ik veel op me vader lijk, en dat er ook iets van dit is, psychies lijken we ook op elkaar.
Me moeder nam me toen in de arm en zei dat zij zelf ook soms de dage heeft waarop ze op haar werk zit te huilen, en dan vrolijk weer terug komt naar huis. Zij ziet de beelden ook regelmatig voor zich, dat met mijn vader wat hij vroeger deed toen hij zijn ziekte niet onder controle had.

Wij 2 hebben afgesproken, als we binnenkort verhuizen en dan alles hebben ingericht en geregeld, gaan we met zn 2 profes. hulp opzoeken, eff gewoon alles te vertelen. wat 7-8 jaar geleden is gebeurd tot nu. Want er werd nooit over gesproken bij ons, zelf denk ik gwn in mezelf soms aan de tijd, maar durf niet te zeggen.

En ze heeft me ook beloofd om het contact met deze bepaalde families op min. te houden.

Ik zei moeder ik heb niks tegen als mensen komen of zo pak wie je wil als gast . nederland zit vol met mensen maar bloos hun niet. Ik word elke keer geirriteerd als hun willen komen, er word geschreeuwd, iedereen word kwaad.. maarjah ben echt benieuwd nu hoe het zal gaan..& binnenkort zijn we weg van mijn oma ik denk dat dat ook eeen heeeeeeeeeeele grote belasting was, maar bijna ook voorbij is.