een soort dateleed of meer bindingsangst?

En weer is het zover, iemand komt te dichtbij.
Elke keer als ik weer denk klaar te zijn om te daten en mezelf weer open te stellen naar toch een vreemde dan klap ik dicht. Nu ook weer.. Ik heb vorige week zondag een super leuke date gehad op een terrasje in de zon, een drankje erbij en lekker kletsen. Wat mij betreft een van de beste keuzes voor een eerste date zeker via Tinder haha. Als je er dan achter komt na het eerste drankje dat er toch geen klik is is het ook geen probleem om dan te gaan. Wij hebben toch zeker 3 uur genoten van de zon.
Hij kwam aanlopen en ik dacht huh is dat hem? Hij had maar 3 foto's op zijn profiel en we hadden maar 1 keer gevideobelt dus dan creëer je automatisch een eigen beeld in je hoofd, raar hoe dat werkt eigenlijk. Ik moest even wennen aan zijn "nieuwe" uiterlijk, maar het viel mij zeker niet tegen.
Lekker kletsen en al snel merkte ik dat hij me op mijn gemak wilde stellen door even mijn hand vast te pakken of een hand op mijn been, ik ben daar zelf wat minder van. Zeker als ik iemand nog maar net ken ben ik erg terughoudend en ook dat merkte hij. Hij vond het schattig, ik voelde mij ongemakkelijk maar merkte wel dat ik me op mijn gemak voelde. Maar goed nu naar het geen toe waarom ik begonnen ben met schrijven van dit verhaaltje. Hij werkt in de psychiatrie dus weet erg goed hoe de mens in elkaar zit en waar bepaald gedrag vandaan kwam, dus zo ook bij mij. Hij prikte telkens overal doorheen en legde de vinger op de juiste plek. pffff dit was ik niet gewend, ik heb niet voor niks als die jaren gekozen voor wat simpelere jongens, niks te nadelen van hun hoor. Maar erg veilig voor mij zelf, ik kon uren praten maar het ging eigenlijk nooit ergens over maar zo ging het afgelopen zondag niet. Ik merkte dat ik me meteen weer af wilde sluiten omdat hij al direct zo dichtbij komt. En nu creëer ik allemaal dingen in mijn hoofd zodat ik hem kan afschrijven. Zoooo stom eigenlijk want dit is precies waar ik naar opzoek ben, iemand die mij begrijpt zonder dat ik het hoef uit te leggen. Hmmmmm heb ik bindingsangst? of heb ik gewoon zn hoge muur die ik moeilijk vind om af te laten brokkelen.....