Een niets voorstellende lat

Tijd voor een levensupdate, omdat ik het allemaal even niet voel. Waar is mijn flow gebleven?

Sinds van ochtend, of eigenlijk gisteravond al denk ik; waar ben ik eigenlijk allemaal mee bezig? Heb ik mijn leven echt zo geromantiseerd. In welke gekke wereld leefde ik eigenlijk de afgelopen weken?

Ben ik wakker geworden? Of komt dit door de afstand? Of door mijn detox kuurtje. Ik voel me sterk, maar doordat dingen niet allemaal lekker lopen heb ik toch de neiging om emotie-eten toe te passen. Het is en blijft een valkuil. Maar ik heb ook een doel gezet. Ik ga er alles aan doen om dit te halen. Ik heb een streefgewicht en een festival waarop ik wil shinen.

Wat ik echt even van mij wil afschrijven is het verhaal van O. de man die in Italië woont, maar uit een Noord-Afrikaans land komt en werkt(e) in Nederland.

De afgelopen weken waren eigenlijk een grote mind fuck en waarom lukte het mij niet om voor mezelf te kiezen? Nu hij een week weg is, zie ik in dat het misschien weinig inhoud heeft. Ik heb mezelf ook wel afgeschermd nadat hij zei (ondertussen al wat vaker) het gaat niet werken om te werken aan een relatie tussen ons. En dat zie ik in, maar toch ben ik 3 weken lang bijna altijd bij hem geweest.

Hij heeft mij veel geleerd over de Islam, Ramadan, etc. Ik heb hard met hem moeten lachen, hij is echt onwijs lief. Ik heb ervaren hoe leuk het kan zijn om een soort van samen te wonen. Hoe fijn het is als iemand je mooi noemt. Dat ik toch wel gewoon altijd naast iemand zou willen slapen (en ook daadwerkelijk durf te slapen). Hoe chill het is wanneer iemand voor je kookt. En ook nu hij weg is hebben we iedere dag contact. Al voelt het sinds gisteren op een of andere manier voor mij een beetje anders? Het voelt nutteloos?

Ondertussen is het contact met mijn Poolse vriend D. volledig over. En dit doet me zoveel pijn. Hij wilde niet nog een 'faillure' aanzien van mij. Of zo iets raars? Hij is echt heel racistisch. Maar ik heb hem nog €300 euro geleend. Ik zit eraan te denken om hem een bericht te sturen iets van voor mij is vriendschap er door dik en dun voor elkaar zijn, elkaar iets gunnen en elkaar leren. Alles is een les in het leven. Mijn grootste angst is verbinding. Ik ging met jou verbinding aan. En voor mij heeft dit altijd speciaal gevoelt. Maar een van mijn grootste angsten is ook werkelijkheid geworden. Je verbreekt de verbinding alsof het nooit iets heeft betekent voor je. Hoe kan ik je ooit weer vertrouwen? Vrienden zal ik nooit om mijn geld terug vragen, maar ben jij nog een vriend? Mijn rekeningnummer is <....>.

Ik zou echt blij zijn als ook deze dag er weer op zit. Ik ben oprecht zo moe!