Dromen dagboek

Tsja, wat kan ik zeggen?

Zo slecht als ik slaap, zo goed kan ik dromen.

Ik kan het niet kwijt, omdat ik het gevoel heb dat ik er zo weinig mee kan. Moet ik er eigenlijk wel wat mee? Ik heb de behoefte het te delen. Maar met wie dan? En wat voor reactie heb ik dan nodig?

Ik kijk geen horrorfilms of thrillers, vermijd spookhuizen en ik vind het belangrijk dat waar ik ben, ik me daar ook veilig voel.

Waarom droom ik dan zo raar?



(Ik zie een terugkerend thema, waar ik niet direct mee te maken heb gehad en waar ik niet direct angst voor heb. Waarom het dan constant terugkomt?)


Ik zal ze hier gaan delen. Fijn dat er een beetje ruimte is voor mij.