De Waal documenteerde zo'n machtsstrijd ~~~~~~~~~~

IN
ZIJN BOEK
CHIMPANSEEPOLITIEK (1982), WAARMEE
HIJ ZIJN CARRIÈRE LANCEERDE EN BEKEND WERD BIJ HET GROTE PUBLIEK!
Mama was echter méér dàn 'n machtsfactor: "ZIJ WAS DÉ GROTE VERZÓENER NÁ RUZIES, ZE TROOSTTE DE BETROKKENEN!
DAT IS 'N BELANGRIJKE ROL, VAN ZOWEL HOOGGEPLAATSTE VROUWTJES ALS MANNETJES: LEIDERS DIE DÁÁR NÍET GÓED IN ZIJN, BASEREN HUN MACHT VAAK OP ANGST BÍJ HÙN ÒNDERGESCHÌKTEN!" En zó ligt de eerste parallel met mensengedrag al binnen vijf minuten op tafel! Op YouTube is te zien hoe de chimpansees reageren op het levenloze lichaam van Mama. Je KÙNT het 'afscheid nemen' noemen? Dàt de apen geëmotioneerd zijn, wordt tegenwoordig niet meer serieus bestreden, maar we moesten van vèr komen.
De boeken van De Waal dragen in hoge mate bij aan ons kantelende beeld van dieren. Hij schreef eerder over moraal, empathie & cultuur bij dieren & dit keer is intelligentie aan de beurt! PQdV: Heeft u, met al uw eerdere boeken, de intelligentie van dieren niet al genoegzaam aangetoond? FdW: "Nou, ergens wel, maar ik wilde dit keer ook de onderzoeksresultaten bij andere soorten apen delen!
Kraaien, papegaaien, zelfs vissen en wespen? Èn LÁTEN zien dat het een onzinnige exercitie is om te bepalen welk dier uiteindelijk nu 't slimste is èn tèlkens maar weer heel tevreden vast te stellen dat wij mensen dat zijn!" UW BELANGRIJKSTE CENTRALE PUNT IS: ELK DIER HEEFT DE INTELLIGENTIE DIE HET NODIG HEEFT OM TE OVERLEVEN? "Niet méér èn niet mìnder! En wat het nódig heeft, wordt bepaald door zijn ecologie, zijn lééfwijze. Neem een vleermuis: díe neemt de wereld wáár via echolocatie! Dàt vereist bepaalde calcula-ties, daar heb je gespecialiseerde hersendelen voor nodig. Maar ook dichter bij huis: een kat en een hond zullen heel verschillende gaan reageren op de tèsts waar we ze aan onderwerpen? De één is visueel ingesteld, de ander verlaat zich op z'n reuk! Lange tijd werd er gewerkt vanuit de gedachte dat er één test zou moeten zijn waarmee we àlle dieren kunnen laten scoren? Waarbij de mens natuurlijk altijd het bèste presteert! Wij denken telkens: waarin verschillen we van al die verschillende dieren? Maar je kunt je net zo goed blijven afvragen wat de vleermuis apàrt maakt, of de kìkker!"