constant geef ik me zelfde schuld

Altijd denk ik van wat doe ik fout, wat zeg ik fout, elke dag zit ik met tranen op de bank, soms is het echt heel moeilijk om zo te leven, constant moet ik van andere verhaal aan horen, hoe ze leuk hebben gehad, en achter af zitten ze weer te zeggen van ik heb zo veel mee gemaakt, ik heb veel mee gemaakt, ik kan wel boek over schrijven, mijn leven was niet echt gemakkelijk , met val en op staan ga ik door met mijn leven, met pijn in mijn hart. Ze behandelen mij als een klein kind die niks kan, ik ben gewoon beu constant iemand handen vast te houden en constant klaar moet staan, wat krijg ik terug niks, alleen maar gezeik aan mijn kop, ze denken dat ze alles goed doen, maar voor mij zijn ze echt net als 12 jarig kinderen, die aandacht willen, heel mijn leven is het zo gegaan, ik kan eens niet leven, me zelf zijn ik word dit maand 48 en ik voel me gewoon echt te oud, liever wil ik gewoon niet meer leven, alles is af genomen van mijn, mijn vertrouwen mijn kinderen alles.

Ik kan niet leven zoals ik wil, overal word je na gekeken, of na gewezen, ik voel me eens niet meer welkom, ik durf gewoon niks meer, alles komt op me af, elke dag zit ik met me zelf, soms praat ik tegen me zelf, is wel gek gezicht, maar wat kun je er aan doen, niks toch, ik verstop me gewoon weg, ik wil bij niemand horen, ik heb geen zin er in om ergens naar toe te gaan, je hoort toch elke keer de zelf de liedje, ik wil eens niet meer luisteren, doe net als ik niks hoor, soms word ik er gek van, mijn leven is gewoon waardeloos, alleen maar ellende en puinhoop, ik kan gewoon niet meer lachen, of even genieten, dat kan ik eens niet meer doen, constant ben ik bang en constant op mijn hoeden.
12 apr 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van gul47
gul47, vrouw, 52 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende