alles op een rijtje , of toch niet

wow ik heb al een lange tijd niks geschreven..
het werd me allemaal ook even teveel tenslotte , school ,stage , werk en kers op de taart me vriend.
naja nu dan dus mijn Ex vriend.

ik dacht eindelijk alles een beetje op een rijtje te hebben.
school ging oke ( dacht ik ) ik had een leuke vriend en me stage en me werk kon ik goed combineren met me school en sociale leven,
DACHT IK.

ineens kreeg ik een app , heey lon kunnen we morgen na school even praten ?
ik : oh god den ik weet waar dit heen gaat.
den : over ons ..

het voelde net alsof in een moker slag me hele leven op zijn kop ging.
dag vriend dag leuke avonden samen uit dag samen lekker slapen.
maar boven alles dag steun en toeverlaat ..
hoe moest ik ooit over deze klap heen komen ?
hoe moest ik dat gaan doen ?

me moeder zei dat ik niet zo dramatisch moest doen .
totdat den de knoop doorhakte ik hbe het geveold at het niet klopte en we moeten er een einde aanmaken.

- bam -

dodelijke stilte in mijn hoofd net alsof er een deur werd dichtgegooid waar al het zonlicht uitkwam dat was ineens weg.
alleen maar duisternis en eenzaamheid.
hoe moest ik ooit deze plek gaan opvullen ? niet dus naar mijn idee .
ik moet iemand bellen dacht ik ik belde zonder en bij na te denken de beste vriend van den op.
ik weet nu nog steeds niet waarom maar ik deed het maar gewoon want het voelde het vertrouwd .
we hebben de hele dag gepraat en hij is echt een goeie steun voor me geweest .

ik probeer nu nogsteeds beetje bij beetje over de klap heen te komen.
nu gaat school na een diepe dip ook wat beter heb 2 onvoldoendes opgehaald ( gelukkig )
en stage is afgelopen en nu het uit is kan ik me goed erop focussen.

maar is dat wel de bedoeling ? moet ik me wel met hart en hersens op school gooien ?
ik ben 17 en het enige wat ik doe is leren en werkstukken maken ..

het voelt best klote nu ik weer single ben.

wat moet ik nu doen me op school focussen omdat het beter is voor de toekomst .. ik hoorde iedereen altijd dat studeren de tijd van hun leven was en ik ik geniet op t moment helemaal nergens van ..

ook dit zal ik weer overleven want na een hele grote verschrikkelijke lange regenbui
zal er uiteindelijk een klein zonnestraaltje komen , Toch ?


14 mrt 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van whatifiwrite
whatifiwrite, vrouw, 26 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende