het (in)perfecte gezin

goh wat kan een dag ineens omslaan .
ik denk na een paar weken mezelf aanpassen en me stiefvader te ontlopen de ruzies uit de weg te gaan.
ik dacht dat we eindelijk het beeld vormden van het perfecte gezin.
geen onnodige ruzies of irritaties.

ik was om half 5 van huis weggefietst om te gaan werken tot een uurtje of half 10, 10 uur.
na een avond hard te hebben gewerkt fietste ik terug en had ik een gevoel van geluk .
ik besefte ineens waarom zit ik zo te zeiken ik heb een leuke en lieve vriend , leuke opleiding en ik heb bijna geen ruzie thuis .
ik wurmde me fiets langs de auto en wilde hoi tegen me stiefvader zeggen .
ik probeerde me fiets ondertussen nog langs de auto te wurmen.
ineens begint me stiefvader te schreeuwen dat ik niet zo lomp moet doen.
shitzooi is het eerste wat ik dacht ik heb niet weer zin in ruzie ik ontloop het en ga gauw binnen zitten en me chinees opeten.
ik had dat gedaan en was even naar boven me omkleden waarop ineens mijn moeder roept.

wil je even naar beneden komen ?
ooh moet dat mam ?
Ja kom nou maar
ik ga beneden aan de tafel zitten en begon maar doelloos rond te whatsappen.
ineens zet me stiefvader in op een toen die ik alleen kende van 3 jaar geleden.
ik voelde die machteloosheid en angst weer door me lijf gieren .
ik hoopte dat hij snel klaar was met schreeuwen en tieren .
maar nee .
op een gegeven moment vergeleek hij me met mijn vader dat heeft me echt gekwetst .
we hebben een uur ruziënd aan de tafel gezeten ,mam kon t niet meer aan en ging zelfs in de auto zitten om het maar niet te horen en omdat ze er niet tussen kon komen.

iedere keer weer als ik ruzie met mijn stiefvader blijf ik maar denken ik hoop dat ik de ware in 1 keer vind en dit niet langer hoef.
ik geloof er heilig in dat als je nog samen woont met de vader van je kind dat de opvoeding beter is .
het is zo lastig om een ander persoon op de plek van je moeder of je vader te zien.
ik zou later zo graag het perfecte gezinnetje willen met een lieve vader en moeder.
2 leuke kids en een kat of hond.
ik hou ervan om me fantasie daarop los te laten , het is alleen zo jammer dat het maar een fantasie is en dat meestal lastig om realiteit te maken.


maar toch blijf je hopen en dromen en dat zijn de kleine dingen waar het om draait .
ook al weet ik dat ik en me vriend pas samen zijn hoop ik dat hij de ware is en we nooit meer van elkaar gescheiden hoeven te zijn.
maar hoe zou dat nou werkelijk zijn samen wonen met de liefde van je leven ?
heb je dan echt de heel dag de aandacht voor elkander of houd je dat niet uit.
ik weet zeker dat vrijheid in de relatie ook een grote bouwsteen is .
ik wil ook graag uitgaan met me collega's en vrienden zonder me vriend.

en ik weet ook zeker dat mijn vriend dat wilt .
vrijheid vertrouwen en liefde meer heb je niet nodig.

een droom / doel moet je per keer stellen en een einddoel.
mijn einddoel is gelukkig worden en mijn droom op dit moment is lekker tegen me vriend aanliggen hem stevig beethouden en dan langzaam indutten zoals het bijna altijd gaat.
maar dat gaat niet op dit moment .
toch is het goed om te fantaseren over je leven denk ik .
dat houd je met 2 benen op de grond en niet met je hoofd in de wolken.