#7 In mijn dromen denk ik aan Lorraine...
Het is lang geleden, but we are back!
‘Ha, miss Davidson! Fijn u weer eens te zien. Hoe maakt u het?’
Alexander hoorde de voetstappen van de dames dichterbij komen en vlug sloot hij zijn ogen. Hij had geen zin in medelijdende woorden van juffrouw Charlotta Davidson. De deur knerpte in zijn scharnieren en tussen zijn spleetjes door, zag Alexander dat Melanie
Charlotta binnenliet en de deur achter haar sloot. Ook dat nog! Nu was hij alleen met de dame in zijn kamer. Hij hoorde haar hakjes op de houten vloer tikken. Haar rokken ruisten langs zijn bed toen ze op de rand ging zitten.
‘Slaap je?’ Toen hij niet reageerde, streek ze voorzichtig een haarlok van zijn voorhoofd. Misschien moest hij toch maar zogenaamd wakker worden. Hij kreunde en Charlotta trok snel haar hand terug.
‘Melanie?’
‘Nee Alexander, ik ben het, Charlotta.’ Ze stak een mand naar voren en plantte die op zijn benen. ‘Ik heb wat fruit en andere dingen voor je meegenomen. Ik hoop dat je het leuk vind en er wat aan hebt. We denken allemaal aan je.’
‘Dat is eh…aardig.’ Alex hoorde aan zijn stem dat hij behoorlijk sarcastisch klonk, maar hij had geen zin om te doen alsof hij het leuk vond om in haar buurt te zijn.
Ze was namelijk nog niet een keer voorgekomen in zijn dromen, voldeed niet aan de dingen die hij zocht in een potentiële partner en had geen gevoel voor humor. Nou, als een dame het laatste punt miste, kon ze meteen vertrekken. Geen interesse.
WORDT VERVOLGD
Zoals je kunt zien aan dit verhaal:
Inspiratiegraad: -0
‘Ha, miss Davidson! Fijn u weer eens te zien. Hoe maakt u het?’
Alexander hoorde de voetstappen van de dames dichterbij komen en vlug sloot hij zijn ogen. Hij had geen zin in medelijdende woorden van juffrouw Charlotta Davidson. De deur knerpte in zijn scharnieren en tussen zijn spleetjes door, zag Alexander dat Melanie
Charlotta binnenliet en de deur achter haar sloot. Ook dat nog! Nu was hij alleen met de dame in zijn kamer. Hij hoorde haar hakjes op de houten vloer tikken. Haar rokken ruisten langs zijn bed toen ze op de rand ging zitten.
‘Slaap je?’ Toen hij niet reageerde, streek ze voorzichtig een haarlok van zijn voorhoofd. Misschien moest hij toch maar zogenaamd wakker worden. Hij kreunde en Charlotta trok snel haar hand terug.
‘Melanie?’
‘Nee Alexander, ik ben het, Charlotta.’ Ze stak een mand naar voren en plantte die op zijn benen. ‘Ik heb wat fruit en andere dingen voor je meegenomen. Ik hoop dat je het leuk vind en er wat aan hebt. We denken allemaal aan je.’
‘Dat is eh…aardig.’ Alex hoorde aan zijn stem dat hij behoorlijk sarcastisch klonk, maar hij had geen zin om te doen alsof hij het leuk vond om in haar buurt te zijn.
Ze was namelijk nog niet een keer voorgekomen in zijn dromen, voldeed niet aan de dingen die hij zocht in een potentiële partner en had geen gevoel voor humor. Nou, als een dame het laatste punt miste, kon ze meteen vertrekken. Geen interesse.
WORDT VERVOLGD
Zoals je kunt zien aan dit verhaal:
Inspiratiegraad: -0
17 mrt 2021 - bewerkt op 17 mrt 2021
- meld ongepast verhaal
-
XJootje
woensdag 17 maart 2021 22:43
Haha meid, dat valt toch wel mee?
Ik wil weten hoe t nu verder gaat, dus tis wel boeiend
]
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 mrt 2024 Sociaal Juridische Dienstverlening ( 4 )
- O 19 dec 2023 HBO-rechten? ( 3 )
- O 15 apr 2022 Ben ik terug?
- O 07 feb 2022 Alweer
- O 31 jan 2022 Hej, I'm back... ( 2 )
- O 01 nov 2021 Een vreselijke leraar.. ( 2 )
- O 12 okt 2021 Ja knikken, nee schudden
- O 12 okt 2021 De vijfde is onderweg!
- O 06 okt 2021 Zwemmen met je ex?
- O 29 sep 2021 ik voel mijn hoofd wel..
- O 28 sep 2021 #4 Moe
- O 20 sep 2021 #3 Vrijstelling
- O 08 sep 2021 #2 Intake ( 1 )
- O 07 sep 2021 #1 Aanvraag ( 1 )
- O 03 sep 2021 Gaan?