BEHALVE DAT
 HIJ TRANSPIREERDE VAN DE KOORTS! 
TOEN HIJ ZIJN OGEN WEER OPENDE, VOELDE HIJ ZICH 
ALSOF ALLE ENERGIE ÚIT HEM 
WAS GEWÉKEN? ´Je hebt de róók
 van de demon ìngeademd,´ zei ik rustig. 
´Híj kòn jóu géén kwáád beròkkenen, maar wèl
 zijn stànk àchterlaten!´ 
Ik legde ´n kompres 
van kruiden en sneeuw op zijn vóórhoofd. 
Yesjoe ging héél voorzìchtig
 rèchtòp zitten. 
¨HET LIJKT EROP 
DAT DIE DEMON NIET VAN MÍJ HOUDT ZOALS 
DEMONEN VAN JOU HOUDEN?¨
 ´Nòg niet.
Satan heeft méér te verliezen dan ´n kleine demon! Hij zal je ´n tijdje mijden. 
Maar óóit zàl híj wéér óóg ìn óóg 
met jou staan!´
 Toen de koorts
 helemaal verdwenen wàs,
 kon Yesjoea maar moeilijk al echt besèffen dàt er wèrkelijk iets veranderd was? Hij voelde zich léég alsof ¨G d¨ hèm wéér verláten had en hij voortaan àlles wéér 
zèlf moest gaan blijven
 úitzoeken! 
Ìk pakte m´n dagelijkse routine weer òp 
en Yehosjoea probeerde méé te doen. Maar zijn hàrt làg er niet meer ìn? Hij was rusteloos! 
Hij was er zéker van dàt er òpmerkelijke dìngen gebeurd waren in die kleine hùt! 
Maar wááròm vervéélde hij zich èn wilde hij vertrèkken?  Yèsj vroeg 
of ìk ´t aan hèm úit kon leggen! 
We zaten ìn de déurópening 
en voelden de nú nòg zwakke warmte van de zòn?
De lènte was àl nabíj! 
De úitgestrekte snééuwvelden 
waren nog éven óógverblìndend wìt, maar de drùppels van de ijspegels aan de balken 
kondigden ´n níeuwe 
wàrmte áán!
´Òm G d te kènnen 
moet je G d wòrden,´ legde ik hem uit. 
´Mènsen wìllen dàt mééstàl nog niet zó héél èrg  gráág hóren, want ´t stróókt níet 
met hùn éigen fantasie over een sóórt van god die altijd vèr wèg bóven alle wòlken wóónt? 
G d-zíjn betékent níet dat jíj het héélàl geschápen hebt! Dàt dééd G d: híj máákte tíjd úit ééuwigheid! 
Híj creëerde de hemelen èn de áárde vànúit ´n zwéém vàn zíjn dènk-vermógen? 
Als ik zèg dat jíj G d gewòrden bènt, bedóel ìk 
dàt jíj wéét wáárúit je 
bènt gemáákt!´ 
Ik glimlachte. 
´Gelùkkig 
kwàm ik èràchter vóór ik ´n oude verwéérde stòk was, 
zóàls nú!´ 
Dìt was ´t láátste gesprek dàt wij óver dìt ònderwerp hàdden. 
´n Paar dagen later pakte ik wat gedroogd vléés & gierst ìn ´n léren zàk. 
´Híer!´ 
zei ik toen Yèsjoe de hùt bìnnenkwàm. Hij had zich buiten
 in de sneeuw gewàssen. 
Hij knìkte.
 Verdere vóórbereidingen waren niet nodig! Yesjoea kòn gáán en stáán wáár hij wìlde, 
maar ìk stelde voor dat we nog ´n laatste portie twijgenthee zouden delen? Ik wúifde met m´n hand 
bóven de theepot. Déze keer níet òm de demonen 
wèg te jagen. 
´Zíe je die stóóm?´ vroeg ik.
 ´Het zíet er níet úit àls het wáter ìn de pòt nòch àls de snééuw 
die ik ìn die pòt líet smèlten! Évenmìn àls ´n rivíer òf de régen òf de zéé?! 
Schíjn bedriegt...
Stóóm, ijs & water 
zíjn hètzèlfde! 
Als je dàt wéét bèn je vríj 
vàn ònwétendheid.´
