3983896 De heilige helende g dsnaam drukt o.m. úit

QQQ

WAT ER ALTIJD ÌS,
wat altijd overal heer-st:
er ìs [YE{HO}SJ{OEA}] tegelijkertijd verleden,
heden èn toekomst! Zodra wíj àlle éér aan ´g d´ geven,
aldùs àlléén zó G d in deze wereld gewicht & zwaarte toekennen
en niet meer onszelf, of anders gezegd: als we alleen de universele Eeuwigheid
nog maar van belang vinden, pas dàn stijgen we als ´t ware daadwerkelijk nú al op van hier
naar andere werelden, omdat ons leven in deze concrete wereld uiteindelijk gegrondvest is
op ´t gelóóf & ´t vertrouwen dat dìt leven vanuit het eeuwige
z´n betekenis krijgt?

´t Léven wòrdt àls lìchter ervaren
en al met al niet meer zo belast door ´n zwaar te dragen jùk!
I/d joodse traditie wordt de léver ook geassocieerd met ´t niet kunnen
en mógen óórdelen v/d mensch.

De mens ziet
in deze ´gewone´ werkelijkheid
altijd de hèlft & nooit het geheel; per definitie kan niemand verder kijken
dàn z´n eigen neus làng is.

De mens oordééĺt
immers naar ´n momènt,
naar één ènkel aspect, òf naar een persoonlijke voorkeur.
Dit wordt i/d traditie ´het tóórnen v/d mens´ genoemd: bóós worden
omdat iemand íets dóet
wat jóu níet bevàlt?

Op zo´n moment wòrdt díe mèns zwaar, wordt hij neergedrukt
òp de áárde & dàt hééft z´n invloed
op de lever als orgaan...

Bóósheid,
ook opgekropte of verdrongen boosheid,
jaloezie zonder te beseffen dat de werkelijkheid véél gróter is dan wij kùnnen overzien,
maakt zwaar, trekt naar de aarde! Dàn is er geen sprake meer
van het eren van G d.

Op zo´n moment voelen we niet dat het leven goed ìs zoals het ís.

Daardoor krijgen we
´n gevoel van zwaarte over ´t leven;
we worden zwaarmoedig & gaan overàl
zwaar aan tillen... Analoog
daaraan kan dan ook
de lever ziek
of vergiftigd
raken.
22 feb 2021 - bewerkt op 01 mrt 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende