39096dc166TobiasGingRechtopInHetZadelZitten BijHet

Q&@
ZICHT
OP ZIJN THUIS.
“ZE WÉTEN DÀT WE ERAAN KOMEN!”
NET ALS DE ZELOTEN, HIELDEN DE ESSENEN DE WACHT
EN YEHOSJOEA HOORDE EEN SCHERP ? FLUITEN ? DAT NIET VAN FAZANTEN
OF ANDERE VOGELS KWAM. WAREN DEZE ESSENEN OOK AL EVEN ACHTERDOCHTIG
ALS DE ZELOTEN?
Even kwáádáárdig?
Belangrijker was de vraag wàt er gebéuren zou als Yesjoea nu onder hèn verschéén!
Tobias gaf het antwoord VOORDÀT YESH de vraag kon stellen?
“ER STAAT EEN FEESTMAAL VOOR U GEREED!”
‘Kost het geen tijd om dat vóór te bereiden? We komen nèt over deze heuvelkam!?’ zei Yesj.
“WÀT VOOR TOESCHOUWERS ZOUDEN WE ZIJN ALS WE ONZE OGEN GEBRUIKEN MOETEN?” De ESSENEN hadden geléérd om vertrouwen te hebben!
Bij ‘t zien van z’n thuis leek Tobi geen last meer te hebben van ? twijfel ? over de prijs
? ? ? die Híj Zíjn Vòlk bracht......
Toen ze de groene tuinen naderden, kwamen er mensen tevoorschijn.
Verborgen in de schaduw van de vele pijnbomen stonden her en der huizen.
Ze waren niet gemaakt van leem, zoals in de dorpen die ze al gepasseerd waren, maar van steen & ? metselwerk ? & de mensen zagen er met hun witte gewaden spookachtig uit in ‘t zonlicht.
Mannen, vrouwen & kinderen droegen allemaal dezelfde klederdracht.........
‘Ik heb ook zo’n Kleed gehad!’ zei Yesj.
“DÀT WÉTEN WE! HET VERBOND Ú MÈT ÒNS! U KRIJGT ‘N nieuw kleed
nádàt ú zich ook gewassen hebt & bent uitgerust!” Tobi stond nu ook al nèt zózéér in het middelpunt
als Yesjoea. De manier waarop hij zàt, fier & rèchtòp, toonde áán DÀT hij in z’n missie was geslaagd?!

De Mesjiach ‘vangen’ is al nèt zó stoer als ‘t vàngen van ‘n adelaar met blote handen!?

De mensen staarden Jesjoea aan met ? tranen ? in hun ogen.
Als ze niet zo bang waren geweest om zo hun waardigheid te verliezen dan hadden ze ook nog hallelujah geroepen, dacht Yehosjoea. Moeders bedekten ‘t gezicht van hun jongste ???? kìnderen
met hun rokken om te voorkomen dat opgewonden ? ? opgewonden ? kreten de gast zouden beledigen!

De reis eindigde hij ‘n Groot Gemeenschaps-huis of een synagoge ?, waar eerbiedwaardige ouderlingen in ‘n rij stonden, allemaal met ‘n witte of grijze ? báárd?

Voordat Yehosjoea kon afstijgen, liepen ze naar hem toe & raakten z’n voeten ? aan.

De laatste die deze eer bewees was de OUDSTE!

Hij fluisterde: ‘Moge U òns nooit verlaten.’

Amen!

Honderden stemmen báden tegelijkertijd dit laatste woord:
‘t klònk als ‘n buitenaards gezoem?!

?????☣️?☢️???⚖️???????????????????????????????????????
20 sep 2020 - bewerkt op 21 sep 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende