35696hk228* HóeVàltTeVerkláren DatYèsjNíet Òndànks

Q
ZIJN DOOD,
maar júist dànkzíj zijn dood
dé CENTRÁLE ìnhoud vàn hùn verkòndiging werd - kòrtòm:
dàt de gekruisigde HÈT hàrt van de verkondiging geworden is? Was niet alles
waar híj aanspraak op had gemaakt door zijn dood
hopeloos in diskrediet geraakt?

Had hij niet het (aller)hóógste gewild
en was hij in dàt verlàngen niet HÓPELÓÓS
mislukt?

Was er in de tóenmalige religieus-politieke
situatie 'n grotere psychologische en sociologische hindernis
te bedenken vóór 't dóórgaan van zijn zaak dàn juist dit catastrofale publieke einde
in schande & smaad?

* Hóe was het mógelijk
dat men júist aan dìt hopeloze einde die hóóp ontleende, dat men een 'door G d
veroordeelde úitriep tot G ds Messias', dat men het kruis der schande uitlegde àls teken van het heil ÈN
dat men het klaarblijkelijke bankroet van 'de bewéging' tot uitgangspunt maakte van haar wonderbaarlijke
wederopstanding? HÀDDEN ze zijn zaak dan niet opgegeven, aangezien zijn zaak
verbònden was met zíjn persoon?

* Waar haalden degenen
die spoedig na deze mislukking àls zíjn bóden optraden &
niet langer meer terugschrokken voor moeite, tégenslag of dood, de KRÀCHT vandáán
òm DÉZE 'Góede' boodschap onder de mensen te brengen, TÒT aan
de raarste uithoeken & de allerverste grenzen
van het Romeinse Ríjk
te verspréiden?

21 aug 2019 - bewerkt op 25 aug 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende