I/D VOLGENDE DAGEN WORDEN DE TERRASSEN NÒG VÈRDER OPGEHOOGD & o/d 47e dag v/d belegering @ Jotapata steken ze al ver, hoog èn droog bóven de vestingstadsmuren uit?
Nog op diezelfde dag vertelt 'n overloper aan Vespasianus hóe wéinig verdedigers hier nu nog maar over zijn èn dàt ze óók nog volkomen uitgeput zijn! Onmiddellijk gaat generaal Vespa over tot de aanval en de verovering v/h stadje is nu al snel 'n voldongen feit.
De meeste verdedigers zijn totaal verrast door deze plotselinge eindbestorming en ze liggen, overmànd door vermoeidheid, nog uitgeteld NÉÉR!
Pas als 't veroverings- en bezettingsleger massaal ook hier binnentrekt, dringt deze gruwelijke waarheid goed tot hen door?! De Romeinen kennen nu helemaal geen genade meer voor de verdedigers & bewoners van dit Jotapata (nú Yodfat!)?
Ze dóódden metéén íederéén die vóór hùn zwáárden kòmt & zoeken ook alle mogelijke schuilplaatsem af in de vele onderaardse grotten. Uiteindelijk worden er 40.000 mensen gedood & ongeveer 1200 bewoners gevangengenomen! Dàt wàs hèt trieste eind van Jotapata! Maar hóe wàs 't intussen Josephus vergaan?
Hij wàs nòg in Léven, maar z'n gedrag i/d volgende dagen heeft hèm 'n zeer slecht imago bezorgd: hij heeft werkelijk àlles gedáán òm toch nog maar te kunnen overleven?
Was het alleen maar àngst om zijn leven te verliezen die hem aanzette tot stappen die hèm zijn héle verdere leven aangerekend zouden worden, òf koesterde hij werkelijk de gedachte dat zijn dood géén ènkel dóel díende èn dàt híj vóórbestèmd wàs voor 'íets gróóts'!?
Zíjn gedàchten laten zich zo moeilijk ráden maar op grònd vàn enkele uitlatingen vàn hèm óver z'n òptreden ná die veróvering van Jotapata kan toch wèl opgemerkt worden dat hij héél erg egocentrisch tewerkgegaan ìs?
We moeten hem wèl nágeven dat hij óók van zijn daden die hem later àls belastend ma-teriaal voor de voeten geworpen werden héél ópenlijk verslàg gedaan hééft! Voortaan kòn íederéén ze immers lézen?
Waarschijnlijk ìs zíjn ópenheid te verklaren úit de fanatieke fèlheid waarmee z'n joodse vijanden, & dàt wáren er ná de zo desastreus afgelopen opstand zéér vélen, hem extreem hàrd aangevallen hebben: YOS vóelde zich wel geróepen om die aanklachten evenfèl te wéérspréken! Òf híj daarin gesláágd is, blijft hoogst twijfelachtig.
Mòr hoorde al in januari '67 van Danny Boyarin (zie Katamon/Eilat) over Yodfat & daar vonden we in '70 ook Orna Davis, de zus van Uri! Àl 45 jaar geleden, maar 't lijkt als de dag van gister, terwijl m'n recente verleden àl aan 't 'wegsmelten' is?
De tand des tijds, voorzover aanwezig, knaagt rustig alsmaar verder èn dóór? Záák om dus zoveel mogelijk op te blijven schrijven óver die voorgeschiedenis van afgelopen dagen, weken, maanden, jaren, eeuwen & millennia! Díe néiging is waarlijk ònwéérstáánbaar, 't enige wat in de weg staat is eventueel nog tijdgebrek, oogzwakte & dagelijkse huis-, tuin- & keukenbeslommering!
Ik móet ná èlk hàlf úúr tèlkens wéér éventjes stoppen! 't Ronddelven in Avdat in januari (?) '67 maakte nog 'razender' enthousiast als 't eerste begin i/d zandbak van Randhorst, de Gemeentesecretarie & de Konijnenwal van meester Abraham van Sprang i/d jaren '50 van de 20e eeuw!
Grafheuvels, urnenvelden, potten, pijlpunten, migrerende nomaden i/d ijstijden & hùn leven o/d Vale Ouwe, Keltische Velden & al díe shit ~ nog steeds volop bekórend, verleidelijk, intrigerend, dagelijks waarneembaar èn déél v/h 'Vliegende Tapijt' @ Irminloo ~~!