27119 hoewel Israel zich aldus flexibel opstelde,
WAREN
DE ARABIEREN
NIET BEREID ÒM
TE ONDERHANDELEN? OP
DE EERSTE BIJEENKOMST VAN
DE ARABISCHE STATEN, VAN 19 AUGUSTUS
TOT 1 SEPTEMBER 1967 IN KHARTOEM, WERD BESLOTEN
DAT VREDE MET EN ERKENNING VAN ISRAEL UITGESLOTEN WAS
EN DAT ER NIET ONDERHANDELD ZOU WORDEN! Nasser & de oliestaten
sloten op de conferentie 'n ongebruikelijke overeenkomst: in ruil voor 'n jaarlijkse subsidie
van 225 miljoen dollar beloofde Gamal Abdel NASSER 'n eind te maken aan zijn campagne TÉGEN
de monarchie & reactionaire regimes in de Arabische wereld? Met DÉZE afspraak líet Nasser in feite z'n ideaal
van 'n Pan-Arabische federatie váren! De Arabische nederlaag leidde tot grote haatgevoelens jegens Israel: 't verlies
v/d Golanhoogvlakte & de Westbank ÈN de voortdurende aanwezigheid van Israelische troepen op de oostoever v/h Suezkanaal
maakte de Arabische Leiders rázend! In 1968 bombardeerde AeGYPTe 't HÉLE jaar dóór de Israelische posities aan het kanaal; al in 't jaar daarop kondigden de Egyptenaren aan de militaire acties aan het Suezkanaal onafgebroken voort te zullen blijven zetten ...
Deze uitputtingsslag tussen Israel & Egypte vormde een ernstig probleem voor de joodse staat - Israel kon zich
al deze constante verliezen aan de grens niet veroorloven! In reactie op het Egyptische beleid
besloot Israel tot een politiek van vergelding. Olie op het vuur.
Onverzoenbare standpunten. Afschuwelijk
wrede vergeldingsacties. Eindeloze
geldverspilling &
gektes.
Asih, man, 80 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende