[27]

27 december 2010
- wie ik ben.



De afgelopen paar dagen heb ik veel nagedacht over wie ik ben, en over wie ik ben voor de buitenwereld.
Het is niet dat ik schizofreen ben, of twee persoonlijkheden heb, ik ben enkel niet goed in mijzelf uiten, en de waarheid vertellen vind ik een van de engste dingen die ik ooit gedaan heb.

Ik ben een meisje dat in haar achtien jaar veel littekens heeft opgedaan, door mensen die mij doelbewust gekwetsd hebben, door toevalligheden en de loop van het lot, maar vooral ook door mijn eigen fouten.

Ik begon als een meisje met een zwakke gezondheid, maar sterke persoonlijkheid. Ik kende als kind geen onzekerheden, vrienden waren er altijd - en ik moet eerlijk zijn, zijn er nog steeds meer dan gemiddeld. Het verschil tussen vrienden toen en nu is vooral het feit dat ik niet meer blindelings vertrouwen kan hebben - zelfs mijn eigen vrienden behandel ik met achterdocht.

Ik ben een meisje met ADD, maar volg toch hoogst mogelijke middelbare onderwijs, en heb zelfs dromen om geneeskunde te gaan studeren later - 'als ik groot ben'. En hoewel mijn concentratiestoornis verschrikkelijk lastig en vervelend is soms, levert het me ook leuke eigenschappen op, zoals mijn creatieve manier van denken en mijn impulsieve gedrag, wat me veel narigheid bezorgt heeft, maar ook veel leuke situaties opgelevert heeft.

Ik ben een meisje dat dol is op tekenen, schrijven, lezen, maar dat het ook super vindt om met vrienden nachten door te zakken in de kroeg. Ik hou van slaplullen over voetbal maar je kan me ook diep in de nacht wakker maken voor een discussie over de economie, geschiedenis of geloof.

Ik ben een meisje dat verkracht is, ontkent heeft. Ik ben een meisje dat al meer dan 3 jaar worstelt met een eetstoornis. Ik ben een meisje dat drugs en drank gebruikt heeft om haar leven onder controle te houden, ik heb gesneden, ik heb mensen pijn gedaan en mensen hebben mij pijn gedaan. Ik heb verlatingsangst en heb vele mensen afgestoten - om ze niet eens de mogelijkheid te geven mij te verlaten.

Maar vooral ben ik een meisje dat gevochten heeft,

en stiekem -
heel stiekem,

denk ik dat ik ooit terug kan kijken en kan zeggen;

ik ben het meisje dat gewonnen heeft.