0% motivatie

De toetsweek komt eraan en ik zou eigenlijk hard moeten leren, maar de laatste tijd heb ik er geen motivatie meer voor. Ik kan mezelf er gewoon niet meer toe zetten om huiswerk te maken.

Mijn ouders gaan daarover zeuren, terwijl ze eerder altijd zeiden dat ze mij wel mijn gang lieten gaan en dat ik het zelf wel uit zou zoeken. Nou nu dus ineens niet meer. Zodra mijn ouders over huiswerk zeuren word ik zo boos, omdat ik vind dat ik kinderachtig behandeld word.

Hetzelfde is met drank, vorig jaar (ik was toen 14) mocht ik gewoon een slokje uit mijn vader's wijnglas en ik heb in de zomer zelfs een keer een klein glaasje wijn gekregen. Ook mocht ik wel eens een flesje jillz bijvoorbeeld op een verjaardag, als ik mijn grenzen maar kende. Nou dat is nu ineens ook niet meer het geval, ze zijn tegen op alle alcohol die ik drink, als ik één slokje neem zeggen ze al dat het 'eigenlijk niet goed voor me' is.

Ik begrijp hier helemaal niks van. Ik heb het gevoel dat ik prima zelfstandig kan bepalen wanneer ik mijn huiswerk maak en hoeveel ik drink.

Ik werk sinds kort bij een restaurant op maandagavond, het is dan meestal wel 12 uur als ik in mijn bed lig. Mijn ouders zijn nog helemaal niet blij voor me geweest dat ik het baantje heb, ze kunnen alleen maar zeuren. De vorige keer dat ik niet genoeg had geslapen had ik veel hoofdpijn (ik heb hemicrania continua, een zeldzame continue hoofdpijn) maar ze beseffen niet dat ik dat ook had gehad als ik niet was gaan werken.

De laatste twee dagen voel ik me niet erg lekker en dat is ook deel van de reden dat ik mijn huiswerk vandaag niet heb gemaakt. Ik ben gisteren echter wel naar mijn werk gegaan. Mijn ouders zeggen nu direct "kun je niet beter stoppen met dat baantje?", zo vervelend! Het werkt ook niet echt motiverend ofzo, als ze dat nou eens zouden doen...

Nou dan ga ik nu wel aan mijn huiswerk, ik werk wel door tot 1 uur 's nachts en sloop mezelf wel helemaal, misschien dat ze dan stoppen met dat gecontroleerde gedoe.