Ziek zijn

Teelbal kanker, glaucoom, star, moedervlekken ,bang om oud te worden , dat is wat jij altijd denkt te hebben.
Wat je wel hebt: angsten
En deze zijn aanwezig de laste paar maanden, we proberen om te praten 5 keer op een dag, maar soms is meer, je probeer mij niet te belasten ermee.
Maar nee soms is niet makkelijk
Voor mij, alles in goede banen te leggen , soms word mij te veel , en soms heb ik met je te doen.
Vorige week zaterdag wilde ik weg van jou, ik was het zat, ik had het gevoel van arm zijn, van de wonen in een masoleum , je kan geen knoppen snijden, ik wil nieuwe meubels,iets van ons, je ziet allen spullen die functioneel zijn en ik zie oude spullen.
Maar dit keer kwam mijn verleden naar voren, dat ik nog nooit een eigen plek had, altijd andermans kleding en spullen, altijd gepest worden, altijd geslagen en gespuugd, geen eten, arm zijn, maar ook sommige situatie uitgelegd : de woorden van een vrouw tegen een 16 jarige zwangere meisje: of je vader geeft mij de eigendom van het huis, of je blijft op zijn buik.
Ik was niets waard, ik heb het je uitgelegd , nee dat wistje niet , waarom mijn eigen plek zo belangrijk was,het ging om het gevoel.
Je bent geschrokken, jij gunt mij de wereld , dat weet ik, en ik gun je de tijd om dingen te veranderen, maar soms is 4 jaar te lang.
Nu begrijp je meer, en nee ik voel niet altijd de behoefde om over mijn verleden te praten.
Je zei datje geschrokken bent om te zien hoe ons verleden ons maakt in emotie en besluiten, en wat voor impact is .
Tja wat moet ik zeggen?
Soms valt niets te zeggen maar doen.
We gaan deze maand nieuwe eettafel en stoelen kopen, ik mag kopen en dingen veranderen in huis, maandag gaan we nieuwe brillen kopen .
En je bent ook trots op mij , ik heb nu 60 op mijn spaarrekening staan.
Nu is tijd om mijn huis ,mijn huis te maken, geld is geen doel maar en middel , en nee ik voel niet de behoefde om de ogen uit te steken aan andere mensen.
Ik wil gewoon genieten.