Wat verklaart de aantrekkingskracht op Floddertoks
van politici àls Trump in Amerika & Wilders, eerder Janmaat & Fortuyn, @NL? 't Veiligst antwoord is misschien dat zij dat zij met hun zo uitgesproken stijl voluit protesterend profilerend profiteren v/d onzekerheid der tijden: de politieke orde v/d 20e eeuw loopt op een eind & 'n nieuwe ordening is nog niet gevonden - dit zijn dé ideale omstandigheden voor avonturiers - of is er nog wel iets meer a/d hand???
De Duitse journalist Sebastian Haffner schreef in zijn dagboek 'Het verhaal vaneen Duitser' over de periode 1914-'33 in zijn land, dat in verwarrende tijden de massa 't sterkst reageert op degene die 't minst op haar lijkt. Normaalheid, tezamen met deskundigheid, kan dan populair maken, maar adoratie & vervloeking is slechts 'n buitengewoon abnormale, door de massa totaal onbereikbare man beschoren!
Hoewel HG altijd huiverig is voor de psychologische factor in politieke analyses, helemaal uitende lucht gegrepen is deze notie niet. Zo'n Trump & Wilders e.d. lijken wellicht in weinig op de doorsneeman; dat gold ook voor Fortuyn. Haffner voegde er nog 'n element aan toe & wel 't stemgeluid van de profeet, dat tegelijkertijd aanklacht, eis en belofte meevoert? Ook dat element is in Trumps èn Wilders mede herkenbaar: zij spreken, zoals als Haffner schreef over zíjn tijdgenoten Rathenau, 'n liberaal, & Hitler, de nationaal-socialist, dwingend & overtuigend, eisend èn wèrvend! Bezien vanuit de traditionele orde (die in de jonge Weimarrepubliek nog net bestond) zijn de stijl en het geluid van zulke nieuwkomers allicht bedreigend èn algauw extreem, zeker als die orde zelf geen geruststellende antwoorden meer produceert. Maar de relevante vraag is of STrump & KWilders, eerder opportunistisch dan constructief zoekend naar mogelijkheden tot machtsconcentratievorming, toch niet bepaalde onderstromen raken en die naar de oppervlakte brengen die in de machtscentra over 't hoofd gezien zijn? I/h blad Foreign Affairs, onlangs geheel gewijd aan 't thema ongelijkheid, wijst de Amerikaanse politicoloog Ronald Inglehart erop dat de polarisatie niet langer gaat over economische kwesties, zoals i/d vorige eeuw, maar over waarden & identiteit: bij de grote sociaal-economische ongelijkheid komt de verdelingsvraag wel weer terug, maar op dit moment bepaalt een identiteitspolitiek nieuwe verhoudingen & is de boel door veranderingen op veel terreinen onrustbarend sterk in beweging. Mòr haat ook zo'n Van Baalen & Baudet, Le Pen & Farrage, maw. schreeuwers, betweters, brulapen, groezelige griezelgorilla's, kannibaalse chimps & de veelvuldiger voorkomende wanstaltige horden bij voorbaat al 'voortmoordende in woord & daad' volksmenners ...
Asih, man, 80 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende