Verwarrend

Het voelt alsof je grip of de werklijkeheid verliest, maar toch ook niet. Leeft maar niet leeft waar je wil leven. Verveling, eindeloze verveling. Is er meer, is het dit, is dit alles. Jeugdproblemen die heeft iedereen op zijn eigen manier gehad, overwonnen of nooit kunnen plaatsen. Geen reden om bij stil te staan. Verleden is verleden, kwaad of goed, dit hoort bij je, bij je leven, is een deel van je, maar je kunt niet blijven hangen in dingen die gebeurt zijn. Kunt niet blijven grijpen naar dingen die jouw zijn overkomen. Dan raak je vergeten in je eigen verdriet en blijf je voor altijd slachtoffer van jezelf. Acceptatie, plaatsen en verder.. Maar als je verder moet en niet kunt, niet door het verleden, maar door hoe je bent. Je gevoel bij iemand neer kunnen leggen, iemand die je vertrouwt dat wordt lastiger. Wie vertrouw je zo intens dat je hem of haar je diepste geheimen kunt vertellen. Mensen zijn normaal, leven, genieten van de dagelijkse dingen. Wat hoort, wat is normaal? Normaal is een vreemd begrip, normaal is voor iedereen anders. Andere werelddelen, anderen landen, andere school ander gezin. Elke gezin heeft zo zijn normen en waarden, wat voor mij normaal is kan vreemd zijn in jouw ogen en andersom. Maar tot in welk opzicht mag het vreemd zijn, wanneer wordt het TE vreemd. Wanneer beoordelen we iemand als "niet wijs" of als "gestoord".
Wanneer je alle dagen anders bent is het lastig om achter je identiteit te komen. Wie je bent, wie je wil zijn. Elke dag iemand anders, ergens anders. Verwarrend is het leven, verwarrend is dit gevoel. Het gevoel dat niemand je begrijpt. Omdat je ze geen kans geeft? Omdat je niet begrepen wilt worden? Of zijn ze er toch...

Mooie dingen in het leven bestaan enkel nog uit fantasie die door mezelf gemaakt wordt. De realiteit doet pijn zonder reden. Ontsnappen, kan het? Of ben je slaaf van de maatschappij en altijd gebonden aan de plichten die je gedurende je leven toekomen.
Ongebrip naar mezelf, niet naar andere. Eenzaamheid, niet door gebrek aan mensen, maar door gebrek aan lef.
Schaamte, zwakte, toegeven breekt en is onmogelijk. Wie kan dit gebrijpen en belangrijker, wie geef je de kans..
Terug naar de droom...
24 aug 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van BJKeniji
BJKeniji, vrouw, 44 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende