Ver weg van huis (Gedicht)
Ver weg van huis
Ver weg van huis verdwaald in pijn
gevlucht uit angst voor wat evt zou zijn
De uren die gaan traag en zwaar
In een wildvreemde kamer zo raar
Een stem die fluistert in mijn oor Waarom besta jij nog en waarvoor nog door?
Jouw woorden snijden nog hard en fel
ze branden na ik hoorde en voelde je echt wel!
Ik denk alleen aan hoe kijk ik jou nog ooit weer aan
Terwijl al mijn kracht lijkt te zijn vergaan
Geloof mij dit is geen schreeuw
geen smeek om aandacht geen toneel!
Het is slechts wat het is VEEL TE VEEL
My2faces, vrouw, 56 jaar
Schrijver staat geen reacties toe.
vorige
volgende