Ventileren.

Ik voel me zó waardeloos en vies. Hoe kon je dit allemaal doen?! Al de allereerste keer bij een hoer wist je dat het verkeerd was en het noooooit maar dan ook nooit goed zou aflopen dit.. je wíst dat dit je (inmiddels niet meer zo goede) relatie en gezin onderhevig aan de tropenjaren compleet kapot zou maken. En tóch deed je het!!!! Zo respectloos naar ons, en dat ik dan zo waardeloos voor je was oké, maar je kinderen lijden ook onder de gevolgen van je keuzes.. en hoe?!?!!!

Er is geen excuus, je kunt het niet schuiven onder impuls of dat het je overkwam, je zocht het op! Je was niet dronken of van de wereld! Slechts wat stoned om je schuldgevoel te sussen, maar bij lange na niet té stoned om echt te kunnen vergeten wat voor effect dit op je omgeving zou hebben .. want als dat het geval was, had je ook niet kunnen liggen neuken uiteraard!

Het was toch één groot signaal dat eerste bezoekje... en dan was die keer daarop 'je mannelijkheid' tov en wildvreemde hoer dus gewoon belangrijker dan ik en de kinderen, wtf?! Belangrijker dat je haar (of een random ander iemand) alsnog hebt kunnen neuken dan dat je je héél hard achter de oren zou gaan krabben waar je in godsnaam mee bezig was?! Nee liever gewoon er nog een keer weer insteken, dan had je je mannelijkheid terug? Het is zielig, niks mannelijks aan. Moeten je jongens hier een voorbeeld qua mannelijkheid aan nemen? Voor je vrouw en je gezin zorgen ís mannelijk of iets netjes afronden omdat je er klaar mee bent en dan je behoefte volgen.. dat ís mannelijk.

En daarna deed je het gewoon nóg een keer.. en nóg een keer en nóg een keer... En een affaire en óók dát nóg een keer!!! Dat is toch ziek!!! Je kunt toch never nooooit ooit naar je kinderen verkondigen dat dat rondgeneuk van jou al deze ellende en gemis in hun leven waard is geweest?! Zo weinig betekende zij en ik voor je!!! Zo belangrijk was je lul!! Dat wij nu dít leven tegemoet gaan... tering hè die smerige kutten (excusez moi) moeten echt als goud en euforisch gevoeld hebben dat die al onze kapotte levens waard zijn!!!

Je kunt niet zeggen dat ik het over de rug vd kinderen probeer te spelen, want ze zijn sowieso betrokken. Wij waren jouw gezin namelijk!!! Wat blijkbaar werkelijk helemaal niets waard was op die momenten voor je. Sowieso te weinig om eerst dingen af te ronden en dan je behoeften te volgen. Die seks en aandacht was gewoon meer waard dan zij en ik, dat is toch niet normaal?!? Zoals ik al aangaf, je kinderen lijden ook onder de gevolgen van je keuzes.. ze ontkomen er niet aan... ookal geven we ze nog zoveel liefde.

Je wist dat je je gezin kapot zou maken en kwijt raken, je wíst dat dàt het gevolg zou zijn van je gedrag... en toch deed je dat... dat is toch een signaal dat je spuugt op ons, we vuil zijn, niks waard?! Het heeft niks te maken met wat ik vind of hoe ik als partner dit bedrog ervaar. Want dit bedrog geldt ook voor de kinderen, ze zullen uiteindelijk weten wat er gebeurd is... ook zonder mijn invulling. Ze zullen weten dat je andere dingen belangrijker vond dan samenwerken aan een warm, stabiel en veilig thuis voor ons gezin tijdens deze moeilijke tropenjaren. Ze zullen weten dat je besloot daar geen moeite meer voor te willen doen en dat het zelfs verder kapot mócht gaan.

Ze zullen weten dat je niet eerst de boel af wilde ronden en daarna iets nieuws met iemand starten. Dat had het voor mij en de kinderen zó mega minder pijnlijk proces gemaakt... Nee wij en vooral ik werden aan de kant geschoven omdat je wat beters had gevonden! Voor iemand die jou helemaal zou accepteren zoals je bent; je charmante kant (die je natuurlijk vooral deze eerste weken haar hebt laten zien), maar schijnbaar accepteerde ze ook volledig je bedrog, affaires, verslavingen, adhd, ass, jeugdtrauma's, leugens, het nog moeten starten-/net in scheiding liggen en het hebben van drie kleine kinderen etc....wat een catch!

En ik dacht alleen maar 'duhhh' dat ze zo goed kan luisteren en er geen probleem van maakt, het is hààr gvd helemaal niet overkomen!! Lekker makkelijk praten, zij heeft de buit binnen. Ik bedoel.. de cijfers liegen er niet om hoe weinig mannen daadwérkelijk hun gezin verlaten om verder te gaan met hun minnares... Die kans is nihil, gebeurt nauwelijks! Ze zal zich goed hebben gevoeld dat haar dat wel gelukt is!

Maar ook zij heeft nu na een paar weken daten je ware aard mogen ervaren; want je hebt haar bedrogen met notabene míj́!! Degene die je bedrogen hebt in je affaire met haar... Ik denk dat onze chemie zal blijven.. en daarom hebben we in een zwak moment gezoend en meerdere malen heb je geprobeerd seks met mij te hebben. Ik denk niet dat ze dat zo leuk en acceptabel vond inderdaad... welke vrouw wel? Het aard van het beestje.. zo duidelijk zichtbaar. En je voelde je er ook niet rot bij zei je..

Maar ik vraag me gewoon af waarom allemaal? Waarom is dit allemaal gebeurd? Waarom, want het lijkt helemaal niets anders dan ellende opgeleverd te hebben... wat vooraf gewoon overduidelijk ook enkel te verwachten was. Alles wat je niet aanstond of waarvoor je wegvluchtte vanuit het gezin, zul je nog steeds moeten dragen, maar dan in je eentje. Misschien is dat juist zwaarder of misschien ook niet en verandert de ellende zich alleen van vorm. Maar hoe dan ook, al deze keuzes in verbeteren bijna tot helemaal niets uiteindelijk in jouw situatie!!!?

Je had aan al die vieze dingen niet hoeven te beginnen en ook kunnen investeren in je relatie (herstellen) en daarna en daardoor mega fijne seks kunnen hebben met je partner én een fijn warm huis om naar thuis te komen elke dag. Je had een goed voorbeeld voor de kinderen kunnen zijn, we hadden samen kunnen groeien, we hadden ruim kunnen leven. Je had het àllemaal kunnen hebben, maar het was niet genoeg. Maar dit geeft je natuurlijk geen kick.

Wat heb je nu bereikt? Heb je bereikt wat je wilde bereiken? Je bent je hele gezin kwijt en het hele leven dat we samen hebben opgebouwd en zó hard voor gewerkt hebben... voor wat...? Ik ben ook mijn relatie, gezin en hele leven kwijt... voor wat? En de kinderen zijn nu ook hun vertrouwde veilige basis en enigszins 'ruime' leventjes kwijt... hun gezin en papa en mama samen kwijt... voor wat... maar serieus.. voor wàt...? Voor wàt dan? Wàt?

Het enigste wat ik ze nu nog kan meegeven, bijbrengen, voorleven... Is dat dit niet de manier is hoe je met mensen; vrouwen omgaat. En zéker niet met je partner. Dat je iemand niet als vanzelfsprekend kunt beschouwen, dat een goede relatie (welk soort dan ook) investering, onderhoud, respect, eerlijkheid, betrouwbaarheid, loyaliteit nodig heeft. Dat als dat er niet is en iemand je zo bedriegt, dat het oké is om diegene los te laten. Dat ze geen genoegen hoeven te nemen met minder, dat ze meer waard zijn dan dat. En dat ze goed zijn zoals ze zijn, waardig van liefde, sowieso míj́n liefde en dat ik er altijd voor ze zal zijn...


Godverdomme waarom hou ik van je?


En ik weet dat je praktisch élke dag online weer op zoek ging naar een ander de afgelopen tijd!!!!!!! Als zij het niet is, zal het wel een ander zijn. Maar echt niet dat jouw minnares, degene waarvoor je je gezin verliet, ooit die belangrijke rol voor ze zou spelen in hun leven...Als we nou gescheiden waren en je daarna iemand toevallig had leren kennen... dan was het ook moeilijk geweest, maar wel begrijpelijk en daardoor dragelijker. Maar de vrouw die heeft gezorgd dat een man zijn vrouw en kinderen plots achterlaat... die verdient níét in de buurt van ons gezin ooit te komen... dat ze bij jou thuiskomt is al té veel in onze wereld. Hou al die smerige ellende maar in haar provincie!

Deal eens met jezelf en wordt gezond. Hou op met datingsites, seksdates, affaires, hoeren, halve waarheden, online in communities of naar je familie, collega's, professionals etc. Maar ook al die verslavingen. De ene is minder schadelijk (ook voor de omgeving) dan de ander, maar je zult dit altijd blijven doen denk ik! Niks is ooit genoeg, je wilt altijd meer of anders. Verdrietig eigenlijk dat je geen long term tevredenheid kent.. ik gunde je dat echt...ookal zouden onze paden ooit weer kruizen, ik wéét dat ik nooit de enigste zal zijn. Je zult altijd op zoek gaan naar een ander, meer, iets erbij, iets missen, die kick willen hebben..

Je kinderen zijn hun hele veilige basis kwijt en jij bent alleen maar bezig met wie je nu weer kan neuken, zo goedkoop, zo simpel, maar ook zo ziek.... en zodra ik je pogingen om seks te hebben recent afwees, was je in no time terug bij haar. Of eigenlijk had je het stiekem nooit echt afgerond (fucking smerige actie!). Zoveel waren je loze woorden waard dat je ons mist en ergens nog heel graag bij mij en ons wilt zijn, zo graag dat je meteen terugrent naar je hoertje om je behoeften te bevredigen. En ze staat er ook nog net haar armen wijd open haha.

Bizar ook echt, eigenlijk is ze net zo ongezond als ik.. want dat ze dit soort gedrag van haar partner accepteert is toch eigenlijk echt idioot. Maar goed je hebt haar natuurlijk ook al flink voorgelogen.. ongeacht of je uiteindelijk dingen wél opgebiecht hebt. Maar eigenlijk twijfel ik extreem aan of je gaat wel alles hebt gezegd en op welke manier. Want als ik bedenk hoe je mij inpakte en voorgelogen hebt over zóveel en zo vaak.. hmmm dan kan het echt niet zijn dat ze écht weet hoe alles zit. Je hebt het vast mooi verpakt en selectief geweest in wat je deelt.

En je had gelezen dat het terugverlangen naar mij onderdeel was van de rouwcurve, dus daarmee schoof je ineens alles van je af en labelde het alsof alles wat je gezegd en getoond hebt niks voorstelde! Alleen maar omdat ik niet overstag ging qua seks na dit àlles.... Wtf, echt onzin. Deze week appte je nog dat je van míj́ en de jongens hield.. het graag ongedaan had willen maken en hoopt dat de toekomst nog mogelijkheden zou brengen... maar dan doe je dit niet! Dat houden van is een leugen, je wéét níét wat houden van is.

En dan ook meer dan eens mij en schuld in de schoenen schuiven dat dit alles gebeurt is omdat ik niet de behoefte van mijn man vervulde maar 'egoïstisch' bezig was door de zorg voor de kinderen als prioriteit te stellen. Zoiets zeg je toch niet? Zoek hulp en ga na al die jaren godverdomme eens die confrontatie met jezelf aan... stop met liegen, vooral tegen jezelf. Wat is je winst? Die lijkt er niet te zijn.. er zijn hierin alleen maar verliezers, met de kinderen als grootste verliezers. Verliezers van een spel waarvan ik niet eens wist dat we in meededen..

Willens en wetens ging je alles aan, keer op keer... dus waar blijft dat stukje dat dit het waard was..? Dat elke vrouw die je geneukt hebt voor verlichting in je leven heeft gezorgd? Dat je zorgen, verplichtingen, verantwoordelijkheden, problemen, verslavingen etc minder of dragelijker zijn geworden...? Want nú of straks... heb je dan wèl een warme stabiele plek om naar thuis te komen? En hoef je níét meer te ploeteren, te (ver)zorgen of verder dan jezelf op deze wereld te kijken???

Wat een pijn kun je ons doen.. en die kinderen, wat een voorbeeld hebben ze .. lekker rondneuken en enkel bezig zijn met je fantasieën.. en je kunt al helemaal niet alleen zijn, dus zul je wrs ook weer je minnaressen en exen afgaan om te kijken welke toehapt en anders zoek je iemand nieuw... maar ze mogen je hebben hoor.. you don't deserve the one thing that you lost.. 💔





Godver ik had zó graag ons gezin.. -maar ik zal ze laten voelen dat zij en ik, met z'n viertjes ook een compleet gezin kunnen zijn.

Verdomme... alles is kapot.. 😔