tsodb117b je moet een hóóp hebben die vèr úitgaat

BÓVEN
HET BEZIT
VAN AARDSE DINGEN:
EEN TOEKOMST VAN VREDE
EN RECHT, VRIJHEID EN GELUK.

JE MOET VOOR OGEN HOUDEN WÀT
'G D' MET ONS VÓÓRHEEFT VOLGENS ZIJN PROFETEN.

JE MOET JE GEDRAG & HÀNDELEN, JE WÌL & VERLANGEN HELEMAAL VESTIGEN
ÒP DÉ TÓEKOMST DIE 'G D' VIA ZIJN PROFETEN BELÓÓFD HEEFT. WE MOETEN RÈCHT, VREDE,
VRIJHEID & ZIJN ONTFERMING ZOEKEN TE VERWEZENLIJKEN, WANT DÍE ZÍJN ONS IMMERS 'VAN
G DSWEGE' BELOOFD, & DÀT BETÉKENT DAT WE VAN ONZE AARDSE SCHATTEN, DIE WE OP
ZICHZELF WEL MÓGEN HEBBEN, LÒS ZIJN: IK MÓET ZE JUIST ÌNZÈTTEN ÒM 'G DS TOEKOMST'
ÒP TE BLIJVEN ZÓEKEN; MÈT ONZE SCHATTEN, ONS GELD & ONZE GOEDEREN 'DIENEN WE G D'!

't ÓÓG wordt in dìt tekstgedeelte 'de làmp v/h lìchaam' genoemd! Dat klinkt misschien in ònze ogen
eigenaardig & nogal onlogisch, want 't oog vàngt lìcht òp maar gééft zèlf immers géén licht?

Wááròm
dan tòch HÈT bééld vàn HÈT ÓÓG àls lìcht? Er werd waarschijnlijk gedacht vanuit onze
duisternis die intreedt als 't oog blind is: dàn ÌS dé mènsch gehéél èn àl ìn 't dònker?! 't Zúivere,
hèldere, zíende ÓÓG láát 't lìcht tóe, zodat we zíen kùnnen èn 'r als 't ware óók lìcht naar bìnnen
schíjnt!? 't Oog geeft in zoverre lìcht, als de mens dóór de werking van z'n ogen ook ìn HÈT lìcht
verkéért: in zóvèrre kùnnen we dan ook 't oog dé làmp vàn 't lichaam noemen?! Zó werd 't ook
gezegd ìn deze tekst: àls jouw ÓÓG zúiver ÌS (letterlijk staat er: éénvóudig)
dàn zàl 't héle lichaam
verlicht zijn!

Tòch
wordt er ook weer niet letterlijk
aan 't gewone, líjfelijke oog gedacht; 't oog ÌS ìn déze zin 'n metafoor, 'n gelijkenis.
Gedacht is aan wat er i/d brief aan de GEMEENTE@EFEZE (1:1cool! héét: verlichte ogen des harten;
wiens innerlijk óóg, wiens geloofsoog ópen ÌS díe zàl 'G ds Lìcht' ontvangen!

Wíe òntvànkelijk ÌS zàl díe zégen geníeten!

Hij/zij/'t zàl àls mènsch
gehéél èn àl ìn G ds lìcht zíjn
maar wanneer dit innerlijk oog slècht is, àls 't verkéérd, (ver)troebel(d) is,
indien de mens ònòntvànkelijk & tóegesloten is, 'blìnd' ahw., dàn zijn we ìn 't dònker, tàsten we ìn 't dúister rònd,
vìnden dé wèg níet méér & ráken voorgoed HÈT spóór bíjster?! Hier geldt 'n òf-òf: òf 't is zó,
òf 't is ànders!?

Er móet híer per se 'n keus gemaakt worden:
de waarheid ligt hier níet 'in het midden'; 't is geen noodlot,
geen ziekte, 't zìt níet ìn de genen òm ònontvankelijk te zijn èn ìn 't duister
rond te blijven tasten.

Dé mènsch móet 'n kéuze máken
vóór de òntvànkelijkheid!

Hóe?

Dóór zich lòs te máken vàn aardse schatten.

Door ons hart niet bij de aardse schat te laten zijn:
de mens móet kíezen ópen te staan 'vóór G d & HÈT Wóórd'!

We moeten sensibel èn verwònderd èn lúisterend LÉVEN; want doen we dàt níet,
dàn wòrdt 't één èn àl dúisternis ìn èn òm òns héén?

"JÁ, hóe gróót ÌS dàn dé duisternis!"

05 sep 2016 - bewerkt op 06 sep 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende