trouw456&letter&geest:deevolutieleertonsgeenmores?

Van de andere kant vlg. sommigen leert de evolutie ons geen moraal? 't ÌS POPULAIR - de 'aap in ons' - èn 't klinkt óók móói: 't dieren-rijk léért aan òns 'wàt gó(e)d is'? Maar dit is vlg. JB & MD 'n griezelige fictie! 'Wat kùnnen de Geesteswetenschappen bijdragen aan òns praktisch zèlfbegrip?' In bladen als SCIENCE & NATURE woedt nu al jaren overal 'n debat met FDW & andere voorstanders van evolutio-naire verklaringen van menselijk (wan)gedrag! Zie Johan Bolhuis & Marcus Düwell @ Trouw/Essay. Tussen ons & de andere dieren loopt 'n scherpe grens? Òf stèrker nog: de evolutie v/d menselijke geest ÌS zó ànders verlopen, dàt er tùssen ons èn onze evolutionaire ver-wànten een (kolossale) cognitieve kloof gaapt! Àls énige díersoort hebben wíj TAAL, 'n verworvenheid waaraan we onze heerschappijen ìn 't dierenrijk te dànken hèbben, èn moréél besèf?! Darwin leerde ons dat de eigenschappen van levende wezens in de loop van de ge-schiedenis ontstaan zijn, al evoluerend door natuurlijke selectie: àls dàt klòpt, dan zouden wíj een gewijzigde versie zijn van onze verre voorouders, èn méér líjken òp onze nauwste verwanten, de chimpansees, dàn op 'lagere' dieren? Táál èn moráál zouden dàn 'n langere geschiedenis moeten hebben! Dìt is 'n populaire versie, die ten grondslag ligt aan de evolutionaire psychologie; de manier waarop wij al zo nu èn dan denken is bepaald dóór deze STRUGGLE FOR LIFE vàn onze vèrre voorouders uit de STEENTIJD, zo'n miljoen (1.000.000) jaar geleden! Dáárdóór zóuden bv. o.a. ook man ën vrouw op zeer verschillende manieren jaloers kunnen zijn; zíj heeft er méér moeite mee als hij een emotionele verhouding heeft met een ander dan wanneer hij vreemdgaat, en bij hem is dàt meestal nèt andersom: een verliefdheid ziet hij door de vingers, maar hij kan er niet tegen als zíj HÈT 'met 'n ànder dóet'?! Dìt alles pàst dàn ook bij 'n dogma v/d gedragsbiologie, over de promiscue mannetjes díe dolgraag zovéél mogelijk vrouwtjes bevrùchten willen, terwijl de vrouwtjes hùn part-ner juist erg graag aan zich willen bìnden om dàn zó ook sámen voor 'de jongen' te gaan blijven zorgen!? Dat bepaalde ook 't seksuele gedrag vàn onze nijvere jager-verzamelaar-voorouders, en aan die strategie zijn we ook nú nog stééds altijd onderworpen gebleven ..... Maar wàt blíjkt nu? In interviews met o.a. Duitsers èn Amerikanen zijn de verschillen tùssen hèn véél gróter dan die tussen mannen en vrouwen! 't Dogma v/d overspelige mannetjes & trouwe vrouwtjes gáát bij véél menselijke culturen helemaal niet op, al evenmin als bij alle andere diersoorten?! Sekseverachillen in menselijk gedrag zíjn dus vóóràl cùltureel bepaald, & hebben misschien maar eigenlijk nog heel weinig te maken mèt önze biológische evolutie! We proberen om & om in te gaan op de diverse argumenten & boeiende stellingen.