Trots

Wat is dat toch met 'trots'?
Te trots om de eerste stap te zetten, te trots om sorry te zeggen.
Te trots om hulp te vragen, te trots om je tekortkomingen te facen.
Te trots om te zien hoeveel ik op je lijk, te trots om onszelf werkelijk te accepteren hoe we zijn.
Al die jaren verspeeld en verspilt met en door 'trots'.
Ik ben trots op jou en op mezelf.
Pap het spijt me.
Ik vergeef je.
Ik hoop dat we nu kunnen lief hebben.
Ik laat het verleden los, ik zie dat je verandert bent.
Vroeger was je nooit aanwezig, het is moeilijk voor mij om je nu te kunnen vertrouwen.
Al die jaren was je er niet, ik leerde om op eigen benen te staan.
Nooit afhankelijk zijn van wie dan ook, zelfs in moeilijk tijden.
In tijden van succes en blijheid, wist ik dat je trots op me was.
Ookal zag ik het niet in je ogen, je was druk met je eigen leven.
De lege stoelen bij diploma uitreiking.
De gemiste knuffels, de bemoedigende woorden in zware tijden.
Dat heb ik moeten missen, ik was te trots om het te erkennen.
Ik weet het, jij bent mij en ik ben jou.
Hoe erg ik er ook tegen heb gevochten, nu besef ik me dat heel goed.
Bedankt pap, vandaag gaf je me hetgeen wat ik al jaren niet heb gehad.
Een vader.
Welkom terug