Roti eten in een portiek op straat

Elmina en ik nemen de tram naar het atelier van de kunstenaar. De maker van het beeld "mama Baranka.
Hij zit aan tafel. Ik ga gauw naar de wc.
Aan de ingang van het atelier hangen ouwe pics toen de kunstenaar nog jong was en bezig was met het creëren van het beeld.
Het moet ergens in 1984 zijn geweest.
Ik was toen een jaar of 6. Thriller kwam toen voor het eerst op tv. Sky Channel om precies te zijn...


Nou ja, ik dwaal af.

"Hey het beeld is jouw moeder!" roep ik uit.
Ik kan duidelijk de gelijkenissen zien tussen het beeld en zijn moeder op de foto die model staat voor het beeld.
De kunstenaar zegt dat het beeld niet zijn moeder is. Dat er een verschil is tussen model staan voor een beeld of iemand exact namaken.

"Ja maar ze lijkt wel op jouw moeder" protesteer ik.


"Nee" zegt de kunstenaar.

"Mijn moeder was slanker, het beeld is gezetter"

"En toch zie ik jouw moeder" antwoord ik terug.


We zitten met zijn allen aan tafel te kletsen.
De kunstenaar is spiritueel, bewust en diepzinnig.
Hij verteld dat kunst meer is dan alleen maar een beeld maken.
Kunst is bezieling. De ziel, de spirit vast leggen.

"Zie je nou wel, heb ik het toch goed gezien. Je hebt de spirit van je moeder vast gelegd. Daarom kan ik haar zien" zeg ik eigenwijs.


De kunstenaar reageert bescheiden.
Hij zegt dat ieder mens spiritueel is en dus het vermogen heeft of de gave heeft om tot een creatief proces te komen.
Ik word een beetje moe van zijn bescheidenheid.
Ierdereen heeft een gave. Is spiritueel, creatief etc.
I know.
Niet ierdereen heeft de gave meegekregen van een bepaalde spirit.
Soul, bezieling of een bepaalde spirit krijg je niet door heel erg veel te oefenen en je talent bij te schaven.
Je word ermee geboren of niet en dat staat los van talent hebben en je talent vergroten door te oefenen.
Het is dat ene ding wat jou van de rest onderscheid.



Achter staan 2 naakte beelden.
Ik ga even kijken. Elmina maakt foto's van me.
De foto's zijn lelijk. Ik verwijder ze onmiddellijk.
Nog meer foto's van de kunstenaar in zijn jonge jaren. Ogen om in te verdrinken.
Hij zal menig vrouwenhart op hol hebben gebracht.
Zucht!



De kunstenaar is danser, Afrikaanse dans met een masker.
Hij laat mij het dansje zien met masker.
De masker stelt het vrouwelijke voor.
De man is geboren uit de vrouw....
Geboorte.
Het masker word achterstevoren gedragen.
Als de kunstenaar zich omdraait is hij weer een man.
Hij draait zich voor een laatste keer om.
Wanneer de man sterft word hij door de oermoeder terug geroepen.
En zo eindigt het dansje en de poëzie.

Ik geniet van dit alles. Ben helemaal geïnspireerd van hier tot en met ginter.
We zitten net zo gezellig in een boeiend gesprek met de kunstenaar over zwarte magie en curses als zijn zoon binnen komt stappen.
Eén hele leuke zoon. Ze gaan samen wat eten of zo.
Elmina en ik hebben ook honger en gaan ergens bij een Chinees roti halen.
Elmina neemt vegetarische roti met tempe. Ik neem roti met kipfilet.
Buiten besluit ik ergens in een open portiek mijn kleedje neer te zetten en te gaan eten.

"Lekker aan het picknicken meiden?" Vraagt een frivole Amsterdamse witte vrouw.
Ierdereen is zo relaxed in Amsterdam.
Ik schrik als een witte politie agent uit zijn auto stapt.

"Oh shit, hij komt naar ons toe. Nu krijgen we een boete. 1,5 meter afstand " reageer ik verschrikt tegen Elmina.

"Nee joh" zegt Elmina.

"Die agent heeft honger en gaat nu wat te eten halen"

De agent loopt inderdaad naar de toko.
Om zijn gordel ,munitie.


"Indrukwekkend hè? Wat ie allemaal om heeft"
zegt Elmina.

"Mensen kunnen wel zeggen dat je zo'n man moet helpen (George Floyd) maar als een agent gewapend is dan betekent dat ook gevaar voor eigen leven "

Ik ben het helemaal eens met haar.
Besides hebben omstanders echt wel hun best gedaan om George Floyd te helpen.
Eén jonge ,witte vrouw stapt zelfs op de gore varken af om George te helpen maar die vieze witte agent die het niet eens waard is om bij zijn naam genoemd te worden of als mens gerefereerd te worden begint haar meteen te bedreigen met een wapen.


Wat een in en in dieptriest minderwaardig walgelijk schepsel.
Bang voor een nigger, bang voor een vrouw en gelijk dreigen met een wapen en ondertussen vrolijk verder gaan met George Floyd het leven ontnemen.
Ik geloof niet in vergeving. Ik hoop dat dit gore varken weg rot in de bajes. Dat ie mishandeld word en dagelijks in elkaar getrapt word.
Ik hoop dat hij tot het allerlaagste niveau van dehumanisatie vernederd en gekleineerd word in de bajes.
Eens zien hoe groot hij dan is zonder politie badge en het systeem wat achter hem staat.
Ik vind het alleen maar getuigen van zwakte en zielig zijn als je expres bij de politie gaat om opzettelijk blacks te gaan vermoorden.
Want zonder 4 man, het systeem etc zijn deze klux klux leden niks waard. Ze stellen niks voor.
Werkelijk niks.
Ik hoop dat er meer van dit soort agenten gedehumanuseerd gaan worden.
Ik haat ze allemaal en wens hun en hun kinderen en familie leden alleen maar pijn en ellende toe.



De roti smaakt heerlijk.
Mijn handen zijn helemaal vies.
Ik weet niet zo goed wat ik ermee aanmoet.
Elmina giet langzaam bier over mijn handen zodat ik mijn handen en vingers schoon krijg.
Omstanders kijken toe naar het biertafereel.
Mijn handen zijn brandschoon. Ik heb alcohollade doekjes in mijn tas zitten. 4711.
Ik maak mijn handen schoon met bier en ruik naar heerlijke parfum dankzij de doekjes.


Elmina en ik gaan naar Amsterdam Zuid station waar haar fiets geparkeerd staat.
We nemen afscheid van elkaar en ik pak de trein die rechtstreeks naar mijn woonplaats gaat.
Het was een geslaagde dag...