Last van mijn onderrug

Het waren Japanse nummers by the way. Japanse rock! Doe mij maar gewoon Sly and the family Stone.



Achter de schermen word ook hard gewerkt.

Afgelopen Maandag naar Alkmaar voor een pittige ademhalingsessie therapie en ook reiki.
Na afloop heel erg zwaar beladen en fucking honger.
De naweeën kwamen pas bij het slapen gaan.
De ademhalingsessie was om terug in je lijf te zakken, blokkades opheffen etc.
Het werden 2 rusteloze nachten en ook nog veel last van mijn onderrug. Al een heel poosje.
Plus heel erg moe op een gewone werkdag. Niet veel gedaan ook. Mijn lichaam kon het niet aan.

Afgelopen Vrijdag met spoed bij een mevrouw thuis op praktijk gegaan die speciale behandelingen geeft.
Klachten opgelost.
Mijn onderrug zat behoorlijk vast en ik kreeg daardoor last van mijn lies.


Kost allemaal heel erg veel geld. Maar goed.
Je moet in jezelf durven te investeren.

Ik vind het wel leuk als er van alles gebeurd. Ik raak snel verveeld als er niks spannends gebeurd.
Ik vind het heerlijk om gaande te zijn.




Ik hoop ook veel meer te gaan reizen. Andere plekken bezoeken.


Degene die de ademhalingsessie/ reiki deed. Ken ik van 30 jaar geleden.
We woonden op dezelfde leefgroep van het OCK.
We haalden herinneringen op en kregen de slappe lach.
Hoe een groepsgenootje inelkaar gestompt werd door de groepsleider, met sleutelbossen op het hoofd en van de trap naar beneden werd gesleurd. Hahaha. Ik lig nog steeds dubbel.
Het arme joch is toen bij de dieren gaan slapen op het boerderij in Santpoort Noord waar hij toen werkte.
Ik zat op het Molenduin ( mongolenduin) en dat boerderij is vlak tegenover mijn school.
Ik heb hem dus in de ochtend in het stro zien liggen tussen de dieren.

Toen hij zo werd aangepakt door de man des huizes werd ierdereen wakker van de kinderen.
We deden onze deuren open en zagen dus hoe Albert H in elkaar werd geslagen. Een Surinaams groepsgenootje, een jongetje die stond te springen en te juichen toen Albert H zo werd aangepakt. Want niemand mocht Albert H met zijn gekke driftbuien.

Hij had een driftbui gehad omdat hij mij moest halen om te komen eten en heeft toen met melk tegen de ramen lopen gooien. De jongste zoon van onze gastouders paste op.
Gastouders waren een avondje uit naar Amsterdam, uit eten of zo. Deden ze wel vaker. Zoon is dat aan zijn vader gaan vertellen. Die kwam thuis en is Albert meteen van zijn bed gaan lichten met grof geweld.

Dat was echt lachen!

Albert werd een 2e keer weer in elkaar gestompt door gastheer. Alle kinderen in huis, wat een zooitje. Albert wilde zelfmoord plegen door kabels van de kerstboom door te bijten.
Een marrokaans groepsgenoot kwam tussen hem en gastheer en haalde rotzooi uit Albert zijn mond die zelfmoord wilde plegen

Hij/ Mokro zei ook dat gastheer op moest houden met slaan.


Het was één zootje ook.

Enfin die sma waar ik in Alkmaar bij was is nu holistisch therapeut/ coach. Begeleid moeders met kinderen en heeft ook met probleem jongeren gewerkt..

Zij heeft mij ook een keer in elkaar geslagen. Zij hield van stelen. En had mijn kleding gestolen en ik had ze uit haar kast weggehaald.
Daar was mevrouwtje niet blij mee.


Het OCK, pfff! Wat een tijdperk zeg.
Van Alkmaar legde ik weer diezelfde weg af. Santpoort Noord, Santpoort Zuid, Bloemendaal, Haarlem.


Gelukkig werd ik er niet onpasselijk of onbestemd van.


Station Haarlem is nog steeds hetzelfde als 30 jaar geleden. Ok het geeft mij een eenzaam gevoel. Hoe vaak zat ik wel niet op station Haarlem met mijn grote tas vol met kleding en spullen omdat ik op weekend ging naar Rotterdam.

Ik was vaak stoned ook. Zat ik daar stoned te zijn op station Haarlem.


Ik ben tot de dag van vandaag nooit meer teruggekeerd om in mijn uppie het bos in te gaan lopen. Zoals ik vroeger van Santpoort Zuid naar Noord liep, naar school of het terrein


Misschien toch maar een keer doen om even goed te landen in mezelf.

Mijn vorige vriend. Waar ik 9 jaar mee was die heb ik toen in Santpoort leren kennen, en we eindigden bij hem thuis in Haarlem.


Haarlem geeft bepaalde herinneringen wat best eenzaam aanvoelt.

Gelukkig was ik afgelopen Maandag niet van streek geraakt.

Moet wel zeggen dat ik in de loop der tijd plekken heb bezocht in die regio waar ik voorheen gewoond heb. Ijmuiden. Daar moest ik wezen voor een workshop kruiden en planten en zo belandde ik in het bos waarvan ik nooit wist dat Ijmuiden bos heeft.


Zo ontstaat er een hele andere verbinding met een bepaalde plek.


Er gebeurt soms heel erg veel in een week bij mij.
Alleen heb ik niet meer de behoefte om het van mij af te schrijven.


3 jaar uit huis geplaatst in omgeving Kennermerland. Ik heb me heel lang ontheemd en onbestemd gevoeld als ik terug dacht aan die tijd.
Alsof er een hap uit een boek weg is.
Een gedeelte dat mist.

Het heeft wel jaren tijd nodig om de gemiste bladzijden terug te plaatsen zodat het plaatje compleet word.


Al met al ben ik heel erg blij met mijn leven.

Ik had het ook niet anders gewild. En het word alleen maar leuker en interessanter.


Ok ik ga zo lekker opstaan. Douchen en haren wassen vandaag.


Gr Art = Tiek