Ontsteking

Als er iets is waar ik inmiddels ervaringsdeskundige in ben, dan is het wel het hebben van grote ontstekingen.
Toen ik van de week een pakketje haalde dat bij mijn buurvrouw lag, bleek dat ze een groot abces op haar ooglid had zitten. We hadden het er even over, ik deelde mijn ervaring. Ik begreep hoeveel pijn en last ze ervan had, en dat vond zij wel prettig.

Vandaag stuurde ze me een appje. Dat ze een afspraak had bij de oogarts vanwege die ontsteking. De oogarts zou de ontsteking opensnijden om de druk eraf te halen. Of ik haar misschien wilde brengen. Nou is mijn buurvrouw niet iemand die makkelijk om hulp vraagt, dus ik was eigenlijk allang blij dat ze dit nu wel deed. En, ik weet hoe naar het opensnijden is van een abces. Als dat bij je oog zit, is terug naar huis rijden niet heel verstandig.

Onderweg probeerde ik haar al wat voor te bereiden, om mijn ervaringen te delen. ‘Het is pijnlijk, maar omdat de druk er af is, is het ook meteen toch fijn,’ zei ik. Ik vertelde haar ook hoe ik ook heel vaak niet werd geholpen.
‘Wil je dat ik mee ga naar de behandelkamer?’ vroeg ik.
Nee, dat hoefde niet. Prima, en dus bleef ik in de wachtkamer zitten met een boek.

Niet veel later kwam ze terug. Met nog steeds een ontsteking op haar ooglid. Blijkbaar was de oogarts zelf op vakantie en de vervanger vond het niet nodig om de behandeling te doen. Ze zag namelijk niet dubbel of wazig, dus er was ‘niets aan de hand’. Ze was enorm emotioneel en radeloos.

Het was zo herkenbaar. Een arts die je niet serieus neemt. Hoe vaak mij dat wel niet is overkomen… Ik raadde haar aan om de huisarts te bellen en te vragen naar een verwijzing voor een dermatoloog. Ontsteking zit niet op het oog, maar op de huid.

Daarna zei ik: als je er open voor staat, kan ik je ook helpen met een sapkuur die mij enorm heeft geholpen. Daar stond ze zeker open voor, dus we reden terug naar haar huis en ik legde haar uit wat ik had gedaan tijdens die sapkuur en hoe je zo min mogelijk verkeerde stoffen binnen moet krijgen die de ontsteking voeden. Dan kan je lichaam het makkelijker zelf genezen. Even een boost met enorm veel vitamines en mineralen. Even een aantal dagen 300, 400 of zelfs 700 procent van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamines die je nodig hebt.

Ik legde haar alles uit, kreeg geld van haar, en ging naar de winkel om de ingrediënten te halen, zodat ze precies het sapje kon nemen dat mij toen zo ontzettend heeft geholpen. Bij elk ingrediënt legde ik ook uit waarom het er in zat. Wat de helende werking ervan is. Kurkuma is ontstekingsremmend. Spinazie bevat veel vitamine A, dat ook in zware anti-acne medicatie zit, Bleekselderij is een ontstekingsremmer, appels kunnen huidproblemen voorkomen.

Een korte detoxkuur kan helemaal geen kwaad. En het heeft niet alleen mij, maar ook veel andere mensen met soortgelijke klachten enorm geholpen. En als je moet wachten tot zo’n oogarts terug is van vakantie… kan wel drie weken duren.

Nou ja, ze mocht mijn juicer lenen, ik heb samen met haar het eerste sapje gemaakt en ze vond het heel goed te drinken. Gelukkig maar. Ikzelf vond het ook nooit vies, maar als je niet van pure kurkumasmaak houdt, kan hij wel wat heftig zijn.

Ik hoop oprecht dat ze een soortgelijke ervaring heeft als ik had en dat ze snel van haar vervelende ontsteking af is.

Wat me vandaag vooral opviel is hoe artsen nog steeds niet snappen hoe dit soort abcessen echt vervelend vinden. Maar dat ook collega’s doen alsof het allemaal niks voorstelt. De collega’s van mijn buurvrouw vonden dat ze wel meteen weer kon werken. En wat ik vooral weer goed zag, is de schaamte. Mijn buurvrouw schaamt zich enorm voor haar ontsteking.

Het is voor mij een bevestiging hoe belangrijk het is dat ik mijn roman hierover afschrijf. Ik denk echt dat het mensen kan helpen. Al is het alleen maar het weten dat ze niet alleen zijn.