Mijn verhaal...
Het begon allemaal zo 3 jaar geleden...
Ik verhuizen van E naar O. Ik had er helemaal geen zin in. Maar mijn ouders zeiden van het komt allemaal goed meisje. Ik ging na de zomervakantie naar een nieuwe school. Groep 8. eindelijk een jaar zonder pesterijen enzo. Maar toen ging ik naar de eerste klas.. Toen begon het weer bij het oude. Ik werd weer gepest.. En ik Begon aan zelfmoord te denken.. En te proberen.. uren lang langs het trein spoor lopen.. uuren lang met een mes in me handen staan.. Uuren lang huilen, huilen, en nog meer huilen. Maar toen Kwam iedereen er achter alles ging "goed" niet dus... De pesterijen hielden op. Maar onder tussen gebeuren er nog een hoop dingen met mij.
niemand had het in de gaten. Maar onder tussen was ik al 2 keer aangerand. Mijn leven ging wéér kapot.
Daarna had ik het eindelijk weer op een rijtje (na een half jaar bij een psycholoog gelopen te hebben). Maar toen ik kwam weer van een kamp. En me moeder kwam bij me en zei m. ik moet je iets vertellen.. Ik schrok ze had nog nooit zo iets gezegt tegen mij, ze hield altijd alles verborgen voor mij.. Ze zei pap en ik gaan uit elkaar. Mijn wereld ging al weeer kapot. Ik ging met mijn moeder naar H verhuizen. Nou met mijn moeder .. nee met mijn moeder en haar vriend. Waar ze al een half jaar mee vreemd was gegaan. Mijn moeder laat mij in de steek we hebben altijd ruzie en ze kiest altijd voor haar vriend. Ik dacht eerst van ik akn niet zonder mijn moeder maar nu kan ik niks anders bedenken.. Maar ja daar is het al telaat voor ik ga niet bij mijn vader wonen. want dan kan ik weer helemaal opnieuw beginnen met alles.
mijn vader heeft ook een nieuwe vriendin.. Hij is net zo als mijn moeder.. Hij laat me ook in de steek en kiest altijd de kant van zijn vriendin. Mijn ouder voelen niet meer als mijn ouders.
Op mijn nieuwe school zit ik nu net 0.5 jaar.. Maar ik heb daar een meisje leren kennen M. Ik kan altijd zo goed met haar praten.. en ze heeft ookal zo veel meegemaakt.. maar ja zij ziet het licht ookal niet meer. Ze vertelde me dat ze zwanger was, en heeft het weg laten halen na 13 weken. Toen bleef ze maar buikpijn houden en er bleek een gezwel in haar eileider te zitten. ze hebben het weg gehaalt en het blijkt kanker te zijn. Mijn mattie. Het kan ook nooit goed gaan. Ik haat alles zo erg. Dat ik in mezelf ben gaan snijden.. voor de zoveelste keer. Ik ben zo bang dat het fout gaat. En ik iedereen ga verlaten. En dat wil ik niet. Maar ikw il ook neit verder leven. Dilema ? Ik word gek van alles in mijn hoofd 
Ik verhuizen van E naar O. Ik had er helemaal geen zin in. Maar mijn ouders zeiden van het komt allemaal goed meisje. Ik ging na de zomervakantie naar een nieuwe school. Groep 8. eindelijk een jaar zonder pesterijen enzo. Maar toen ging ik naar de eerste klas.. Toen begon het weer bij het oude. Ik werd weer gepest.. En ik Begon aan zelfmoord te denken.. En te proberen.. uren lang langs het trein spoor lopen.. uuren lang met een mes in me handen staan.. Uuren lang huilen, huilen, en nog meer huilen. Maar toen Kwam iedereen er achter alles ging "goed" niet dus... De pesterijen hielden op. Maar onder tussen gebeuren er nog een hoop dingen met mij.
niemand had het in de gaten. Maar onder tussen was ik al 2 keer aangerand. Mijn leven ging wéér kapot.
Daarna had ik het eindelijk weer op een rijtje (na een half jaar bij een psycholoog gelopen te hebben). Maar toen ik kwam weer van een kamp. En me moeder kwam bij me en zei m. ik moet je iets vertellen.. Ik schrok ze had nog nooit zo iets gezegt tegen mij, ze hield altijd alles verborgen voor mij.. Ze zei pap en ik gaan uit elkaar. Mijn wereld ging al weeer kapot. Ik ging met mijn moeder naar H verhuizen. Nou met mijn moeder .. nee met mijn moeder en haar vriend. Waar ze al een half jaar mee vreemd was gegaan. Mijn moeder laat mij in de steek we hebben altijd ruzie en ze kiest altijd voor haar vriend. Ik dacht eerst van ik akn niet zonder mijn moeder maar nu kan ik niks anders bedenken.. Maar ja daar is het al telaat voor ik ga niet bij mijn vader wonen. want dan kan ik weer helemaal opnieuw beginnen met alles.
mijn vader heeft ook een nieuwe vriendin.. Hij is net zo als mijn moeder.. Hij laat me ook in de steek en kiest altijd de kant van zijn vriendin. Mijn ouder voelen niet meer als mijn ouders.
Op mijn nieuwe school zit ik nu net 0.5 jaar.. Maar ik heb daar een meisje leren kennen M. Ik kan altijd zo goed met haar praten.. en ze heeft ookal zo veel meegemaakt.. maar ja zij ziet het licht ookal niet meer. Ze vertelde me dat ze zwanger was, en heeft het weg laten halen na 13 weken. Toen bleef ze maar buikpijn houden en er bleek een gezwel in haar eileider te zitten. ze hebben het weg gehaalt en het blijkt kanker te zijn. Mijn mattie. Het kan ook nooit goed gaan. Ik haat alles zo erg. Dat ik in mezelf ben gaan snijden.. voor de zoveelste keer. Ik ben zo bang dat het fout gaat. En ik iedereen ga verlaten. En dat wil ik niet. Maar ikw il ook neit verder leven. Dilema ? Ik word gek van alles in mijn hoofd
13 feb 2008
- meld ongepast verhaal
-
~ M ~
zondag 17 februari 2008 13:21
Heey ik heb gelukkig goed nieuws voor je gehad dussss.......!!!!!
Het komt allemaal egt wel weer een keertje goed.Je ziet het alleen nu ff niet meer zitten..
Je mag altijd komen om er over te praten dat weet je he!!
Love you tot morgen!!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 mrt 2010 it's my birthday
- O 13 feb 2008 Mijn verhaal... ( 1 )