Mijn moeder

Mijn moeder woont in Noord Amerika, zij is daar geboren, kwam toen zij 17 was naar Nederland en in 1994 toen ik 14 was is zij teruggegaan naar haar thuisland. Ik heb haar dit op de 1 of andere manier nooit kwalijk genomen, zij moest doen wat zij moest doen... En als iemand opmerkingen had over haar, hoe fout het is dat ze is weggegaan en haar kinderen achter liet, dan werd ik boos.
Hier zit echt nog een heel verhaal achter maar dat type ik ter zijnde tijd vanzelf wel neer.

Mijn moeder is een behoorlijk gevoelig typje, heel heftig kan zij zijn. Klaagt veel en het meeste waar zij over spreekt lijkt negatief. Ze heeft ziekelijk veel mee gemaakt, net als ik. Alleen doe ik er alles aan om te groeien, te begrijpen, anders te denken etc etc, maar zij blijft hangen in de negatieve spiraal. Ik vind het erg moeilijk om zo over haar te praten of denken, ik wil niet oordelen en haar omlaag halen. Ik hou ontzettend veel van mijn mam en voel me zowat schuldig dat ik over haar denk zoals ik doe. Maar dat is het probleem juist, doen alsof het niet zo is. Niet willen denken zoals anderen over haar doen.

Tot er gisteren een heftig gesprek tot stand kwam in de app. Ik ben mij kapot geschrokken, haar reactie, op die manier zag ik niet helemaal aankomen. Ze sloeg om van liefhebbende mamma, mijn beste vriendin, naar gevoelswijs mijn grootste vijand.

Ik probeerde voorzichtig mijn gevoel te uiten, eindelijk had ik de kracht na 42 jaar. Ik wil haar nooit kwetsen of pijn doen. Ze heeft ook geen gezond hart en krijgt bij boeh roepen al een hartaanval. Ik was niet gemeen en gaf ook aan dat ik bang was dat ze boos zou worden. En dat werd ze dus ook en hoe...!

Ik kreeg zo een gemeen bericht terug, ik viel zowat flauw toen ik het las. Hoe kan mijn mamma nou zo laag, oneerlijk en gemeen doen.. Het leven werd uit mij gezogen van onbegrip, wat gebeurde er toch... Wie is die vrouw... 😢 Ik kan begrijpen dat als iemand niet rationeel kan denken dat ze boos kunnen worden. Maar zoals zij deed... Ik ben heeeeel veel nare mensen tegen gekomen in mijn leven, maar dit was voor mijn gevoel het gemeenste dat iemand ooit deed tegen mij. Juist omdat ik zoveel van haar hou, haar in vertouwen nam als ik behoorlijk persoonlijke dingen vertelde. Zij heeft het vertouwen finaal de grond in getrapt.

Ik was al erg voorzichtig met mensen vertrouwen, omdat er veel gemene en oneerlijke dingen tegen mij gezegd zijn, zeker de laatste tijd. Maar je moeder, de enige in de wereld waarbij je dacht veilig te zijn... Ik vertelde haar dat ik nog liever verkracht word dan dat mijn moeder zo gemeen en oneerlijk doet.

Nog steeds kan ik het niet bevatten en weet ik niet wat ik ermee aan moet. Ik voel me leeg, verdrietig en mijn hartje is 💔.

Word vervolgt..