jr138 Mythe? In èlk van beide gevallen zag men i/d

MYTHE
NIET MÉÉR
DÀN EEN VÀLSE
VOORSTELLING VAN ZAKEN, ÒF
ALLEEN NOG MAAR EEN VERZINSEL;
WAARIN WE DÓEN ÀLSÒF DE WERKELIJKHEID UITGEBEELD WORDT,
TERWIJL WE EIGENLIJK DROMMELSGOED WÉTEN DÀT DE WERKELIJKHEID IETS HÉÉL ÀNDERS ÌS?!
In 't eerste geval werd die mythe verwòrpen àls íets dat benéden de stand van wèldenkende mensen blijft,
en in 't tweede geval houden we er krampachtig aan vàst, omdat er zoveel verloren zou gaan àls zo'n mythe gehéél verdwijnt!?

Precies hetzelfde gebeurde nu ook al heel erg vaak met al die religieuze categorieën waarin we ons geloof trachtten te formuleren?!!!

Maar wat zó wèl duidelijker kan worden ÌS waar 't 'n kìnd ook bij zo'n 'kerstman' wèrkelijk om gáát: in wézen niet zóvéél ànders dàn de HÓÓP, DE VERWÀCHTING ÈN DE GEHEIMZÌNNIGHEID VAN 'T GÉVEN ÈN ÒNTVÀNGEN - 't sámen met elk ander délen vàn onze LÍEFDE & dànkbaarheid?! Àls dìt maar altijd wèrkelijk belééfd wòrdt, doet ook de omlijsting die we er verder aan géven, niet meer zoveel toe!

Die mythe vàn de kèrstman gebruiken we nèt zolàng als die déze werkelijkheid uitbeeldt, & wanneer díe eenmaal in onbruik geraakt
is er nog iets anders aan de hand dan dat we wat spijtig & sentimenteel aan onze sneller vervliegende jeugd denken?! Aan 't kind
hoeven we dit helemaal niet ÚIT te leggen: dìt ÌS ìmmers HÈT káder wáárìn het lééft!? Misschien vergeten we als volwassenen
maar àl té váák & té lìcht díe intensiteit waarmee 'n kìnd de werkelijkheid belééft die 't zèlf als in 'n spelletje 'overeind gezet
heeft'?

In veel van dàt spèl 'schèpt' 't zich 'n werkelijkheid, & ìn zó'n spéélwereld kun je 'n kind bijna níets ÈRGERS áándoen
dàn dat we die werkelijkheid 'alleen maar fictie' noemen! Niemand wéét béter dan 't kìnd zèlf dàt 't spèl maar verzònnen is,
al betékent dit dàn íets èchts voor hèm of háár; als kind spéélt 't 'vadertje & moedertje': als volwassene spélen we 't níet
meer èn zùllen we die verhouding 'vaderlijk/moederlijk', mannelijker & vrouwelijker, die we dóór 't kìnderspèl hèbben
léren verstaan & dieper uitdrukken, òp ònze éigen manieren gestàlte géven?! 't Kìnd wéét eigenlijk bijzonder góed
wàt mythe ÌS - want 't kàn die niet alleen maar némen voor wàt ze op zichzelf is (èn 't dùs óók zònder doen),
maar 't kan ook bovendien blíjvende wáárde
hèchten áán de werkelijkheid
díe de mythe bevàt!

Zo ook met
de 'betóvering' als i/d dróóm?
Je wéét dat zoiets nooit helemaal ècht ÌS,
laat staan blíjft, maar èrdóór ÌS 't wèl dégelijk mógelijk
òm de díepere zìn & betékenis te òntdèkken vàn wàt we eigenlijk bedóelen!

Ook myDí ÌS zó'n 'fictie':
't bestaat bij de gratie van onze eigen versie van eerlijkheid, liefde &
háát, ver- & òmhùlling, ìllustratie, verbeelding, fantasie, hóóp & verwachtingen;
't bezíelt op díe manier ons lichaam, vertaalt onze verhoudingen,
bevàt ons verstand & 't ontdekken van de èchtheid
& verwoording daarvan?

De mènsch lééft
bij de gratie van die genade:
in die zìn blijven we ook onze MYDIVERHALEN
'verzìnnen' om zingeving te vìnden & ònzin
te ontmaskeren!

Als G ds geest
in wìnd over 't water 'door lucht & woord':
ìn dìt HÉÉLÀL zweeft waarheid al verwoordend,
verantwoordelijk tussen 'n fictief paradijs vol hemelse
taferelen & helse àngst als consequentie van 'n gebrek aan
'geest'; we zegenen & bezweren door middel van onze
woorden & gebaren, ons doen & laten 'bezégelt' dit verbonden ver-
bànd?

't Verhaaltje voor 't slapen gáán!

De stilte vol van kleur,
't lìed v/d éénzaamheid & 't "gnot van G d" - in ieder van ons
aanwezig als metgezel onderweg - getuige van wat gebeurt
tussen óerknàllen & éindtíjden - verwekken & ontwaken,
Begroeten & Afscheid nemen binnen de symboliek van
Verwòndering, Bewondering, onder anderen & alleen
omdat èlk mómènt van waarde is & blíjft - onze
Aandacht, ons medeleven & aanwezig zijn
Wáárd van vóór de geboorte tot na
De dóód die alleen maar 'n deur
Is naar de eeuwigheid & een
volkomen overgave aan
Het àndere binnenin
Íeder van
Ons