Jij en je mes

Daar sta je, in de holst van de nacht.
Je wilt niet, maar je kan niet anders.
Dit is waar je al zolang op hebt gewacht,
en dan alleen nog bloed.
Je polsen en je handen zijn rood,
dan wordt het zwart voor je ogen.
Is dit dan je dood?
Zomaar alles achterlaten,
zonder afscheid, zonder briefje.
Je denkt dat iedereen je toch wel haat,
of vind iemand je toch wel lief.
Je wil nog niet dood, tranen rollen over je wangen.
Je bent in nood, zelfmoord plegen is een soort drang.
Dagen vol angst en boosheid,
een mes naast je bed.

S P I J T

De dagen en maanden zijn voorbij gegaan.
Je pols is weer geheeld.
Maar de littekens zie je nog staan.
Wat een afschuwelijk beeld.
02 apr 2008 - bewerkt op 02 apr 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Trendenza
Trendenza, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende