Ik tel stilletjes af..

Ik schrijf alleen maar over dingen die mij onzeker maken en 1,5 jaar is dit al het school. 5 mei heb ik mijn eerste examen aan de hogeschool. Goh, wat heb ik schrik dat mijn geheugen mij in de steek laat of dat ik toch niet "slim"genoeg ben. Uiteindelijk heb ik hier hard voor gewerkt en sta ik al heel ver.

2 jaar terug..

Mijn zinsbouw was onbestaand en ik leefde in de veronderstelling dat ik niet veel kon en niets waard was. Mijn leven zag er niet bepaald rooskleurig uit en mensen twijfelde aan mijn kunnen. Ik droomde ervan om een job te doen dat ik graag zou doen..

Nu..

Er waren weken en dagen die mij bloed, zweet en tranen hebben gekost en soms vroeg ik mij af waar ik mee bezig was. Maar uiteindelijk loont het harde werk wel. Nu kan ik al stilletjes beginnen te dromen van een betere toekomst.

Ps: Ik zeg niet dat mijn zinsbouw nu heel goed is, maar het is in ieder geval al beter. vrolijk




31 mrt 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van annamaria
annamaria, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende