HET MOOIE GEDICHT vErBeTerd!!!!!!!!!!!!!
toenet heb ik dus even het gedicht: ' and she was gone' erop gezet..Maar bleek heel slecht vertaald te zijn
...had um eerst even moeten lezen, voordat ik um erop zette...maar hier dus de goede...ook in engels...
Voor de gene die de vorige nog niet gelezen hebben:
dit gedicht heb ik dus gezien in 'as told by ginger' en ik vondt um zo mooi, dat ik hem ff van internet heb afgeplukt, en hier aan jullie laat lezen..Ik vindt um zo mooi....
...had um eerst even moeten lezen, voordat ik um erop zette...maar hier dus de goede...ook in engels...Voor de gene die de vorige nog niet gelezen hebben:
dit gedicht heb ik dus gezien in 'as told by ginger' en ik vondt um zo mooi, dat ik hem ff van internet heb afgeplukt, en hier aan jullie laat lezen..Ik vindt um zo mooi....
She chose to walk alone.
Though others wondered why.
Refused to look before her,
Kept eyes cast upwards,
Towards the sky.
She didn't have companions.
No need for earthly things.
Only wanted freedom,
From what she felt were puppet strings.
She longed to be a bird.
That she might fly away.
She pitied every blade of grass
For planted they would stay.
She longed to be a flame.
That brightly danced alone.
Felt jealous of the steam
That made the air its only home.
Some say she wished too hard.
Some say she wished too long.
But we awoke one autumn day
To find that she was gone.
Some say she wished too hard.
Some say she wished too long.
But we awoke one autumn day
To find that she was gone.
The trees, they say, stood witness.
The sky refused to tell.
But someone who had seen it
Said the story played out well.
She spread her arms out wide.
Breathed in the break of dawn.
She just let go of all she held...
And then she was gone.
nederlands vertaald:
And she was gone...
Ze koos voor eenzaamheid.
Anderen vroegen nog waarom.
Ze keek niet naar de weg voor zich,
Hield haar ogen,
gericht op de lucht.
Ze had geen reisgenoten,
Geen behoefte ook daaraan,
Ze wilde alleen maar vrij zijn,
Van de ketens om haar lichaam.
Was ze maar een vogel,
Die wegvloog van haar last,
Ze had medelijden met de bomen,
Die staan voor altijd vast.
Ze wilde graag een vlam zijn,
Die danst altijd alleen,
Ze was jaloers op de stoom,
Als ze zag hoe snel die verdween.
Misschien wou ze wel te graag,
Misschien wou ze wel te veel,
Maar op een koele winterdag,
Was ze weg van haar toneel.
De bomen wisten hoe het zat,
De lucht hield stijf haar mond,
Maar volgens een getuige,
Was het verhaal mooi afgerond.
Ze spreidde haar armen,
Naar de zon een laatste keer,
En toen..
Was ze er niet meer..
Though others wondered why.
Refused to look before her,
Kept eyes cast upwards,
Towards the sky.
She didn't have companions.
No need for earthly things.
Only wanted freedom,
From what she felt were puppet strings.
She longed to be a bird.
That she might fly away.
She pitied every blade of grass
For planted they would stay.
She longed to be a flame.
That brightly danced alone.
Felt jealous of the steam
That made the air its only home.
Some say she wished too hard.
Some say she wished too long.
But we awoke one autumn day
To find that she was gone.
Some say she wished too hard.
Some say she wished too long.
But we awoke one autumn day
To find that she was gone.
The trees, they say, stood witness.
The sky refused to tell.
But someone who had seen it
Said the story played out well.
She spread her arms out wide.
Breathed in the break of dawn.
She just let go of all she held...
And then she was gone.
nederlands vertaald:
And she was gone...
Ze koos voor eenzaamheid.
Anderen vroegen nog waarom.
Ze keek niet naar de weg voor zich,
Hield haar ogen,
gericht op de lucht.
Ze had geen reisgenoten,
Geen behoefte ook daaraan,
Ze wilde alleen maar vrij zijn,
Van de ketens om haar lichaam.
Was ze maar een vogel,
Die wegvloog van haar last,
Ze had medelijden met de bomen,
Die staan voor altijd vast.
Ze wilde graag een vlam zijn,
Die danst altijd alleen,
Ze was jaloers op de stoom,
Als ze zag hoe snel die verdween.
Misschien wou ze wel te graag,
Misschien wou ze wel te veel,
Maar op een koele winterdag,
Was ze weg van haar toneel.
De bomen wisten hoe het zat,
De lucht hield stijf haar mond,
Maar volgens een getuige,
Was het verhaal mooi afgerond.
Ze spreidde haar armen,
Naar de zon een laatste keer,
En toen..
Was ze er niet meer..
08 okt 2006
- meld ongepast verhaal
-
Hanhepi-wi
maandag 09 oktober 2006 11:41
As Told By Ginger..?
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 08 okt 2006 HET MOOIE GEDICHT vErBeTerd!!!!!!!!!!!!! ( 1 )
- O 08 okt 2006 wat een MOOI GEDICHT!!!!....zucht... ( 1 )
- O 06 okt 2006 mooie jongen ( 2 )
- O 06 okt 2006 gedachtenlezen ( 2 )
- O 05 okt 2006 mensen kijken na mij, overal om me heen ( 6 )
- O 05 okt 2006 ik, meisje, bijna 18 ( 2 )