Het leven
Ik wil in dit verhaal een beetje beschrijven hoe ik het leven zie...
Ik zie het zo: Zie het leven als een berg...als je geboren word sta je op het midden van de berg en tot je pubertijd klim je qua vrolijkheid enz. steeds wat naarboven of blijft ergens steken..rond de pubertijd heeft iedereen wat ups en downs en gaat de gemiddelde puber af en toe bij het midden van de berg zitten en klimt later weer hoger op...
Ik zie mijn leven ook zo alleen elke keer dat het weer iets beter met me gaat en ik rond het middelpunt zit zak ik verder naar beneden dan waar ik ook geweest ben...klim ik weer een klein stukje omhoog en gebeurt er precies hetzelfde en zit ik nog dieper...waar ik bang voor ben is dat ik op een gegeven moment onder aan de berg ben en dat het punt van dood gaan is...waar ik op dit moment zit weet ik niet..ver onder het midden...dat wel...
Erg on-interresant verhaal maar ik moest het even kwijt

BlackMetal, man, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende