Het begin van een nieuw hoofdstuk

Lief dagboek,

op het moment ben ik heel gelukkig.
Ondanks dat ik op een, op zijn zachtst gezegd, rotverleden terugkijk,
heb ik het goed.

Sinds ik vrig jaar verhuisd ben naar Zweden voelt alles goed.
Een sterke relatie, een geweldige baan met een mooi salaris en, nou ja, mezelf helemaal gevonden hebben.
Ik ben een paar weken (soms nog steeds) helemaal gebroken geweest over het plotselinge verlies van mijn stiefmoeder en van het feit dat mijn moeder vecht tegen borstkanker, maar op de een of andere manier ben ik heel goed geworden in het genieten van mijn eigen kleine goede leventje hier op afstand. Ook weet ik het verschil tussen oprecht verdriet, wat ik nog steeds dagelijks voel, en een depressie. En dat mag ook, want het doet pijn. Ondanks dat ben ik alsnog een heel gelukkig mens, wat voelt dat goed om dat na zoveel jaar te zeggen!

Ik ben klaar voor de volgende stap, iets waar ik voorheen eigenlijk totaal niet mee bezig ben geweest.
We willen een kindje samen, nou ja, ik wil het en hij vind het goed.
Hij wil het ook graag, maar is bang voor teleurstellingen. Als ik namelijk iets graag wil dan raak ik er een soort van, geobsedeert mee, tot ik het voor elkaar heb. Vaak ben dan uiteindelijk teleurgesteld omdat het niet aan mijn verwachtingen voldoet. Maar dat is al lang niet meer zo, sinds ik verhuisd ben, ben ik veel meer in balans.
Nu ben ik er klaar voor om mama te worden.

Op donderdag 31 oktober heb ik mijn spiraal na bijna 5 jaar laten verwijderen.
De afgelopen jaren ben ik nauwelijks tot niet ongesteld geworden, dus waar ik ergens in mijn cyclus zit weet ik niet.

We zijn maar gewoon euh, begonnen! Volgende week ga ik een test doen, dan is het namelijk een maand geleden dat de spiraal eruit is gegaan. Stiekem heb ik vorige week al een testje gedaan maar die was negatief. Veel te vroeg natuurlijk, maar ik ben er altijd (heel stom eigenlijk) vanuit gegaan dat je zomaar zwanger kon raken. Want ja, als nog een tiener bent word je ermee doodgegooid dat als je de pil 1 keer vergeet het al foute boel is. Maar goed, we wachten het nog maar even af. Ik vind ook dat ik verdrietig en teleurgesteld mag zijn als de test volgende week negatief is.

Ze zeggen vaak dat je er niet mee bezig moet zijn, gewoon lekker doen wanneer je er zin in hebt.
Maar om eerlijk te zijn kan ik dat (nog) niet. Ik vind het nog veel te leuk om mezelf helemaal plat te lezen met zwangerschapsverhalen en ervaringen, vooral de positieve. Ik leef graag met mijn hoofd in de wolken, met beide benen op de grond staan moet 9 uur per dag op mijn werk al, dan mag ik thuis wel even lekker zweven vind ik. Ik zal je snel weer schrijven als ik mijn test heb gehad, of niet, we zullen zien!

...hoe leuk zou het zijn als ik mijn familie tijdens onze vakantie in december kan verassen met het goede nieuws...

x