flgd71b de ziel; alle religies gaan ervan uit dat:
ER
ÌN DE
MÈNS "IETS 'ONSTOFFELIJKS'
SCHUILT" dat 'de ziel' genoemd werd,
of géést, NOUS, PNEUMA, ADEM, BÅ, enz. etcetera ~~~
WÈLKE náám dit 'onstoffelijk element' ook krijgt, 't gaat erom
dat er méér ìs dàn alleen maar 't zichtbare &
voelbare 'lichaams-
vleesch'!!
De mens bezìt óók
een onzichtbaar, onstoffelijk bestanddeel, dat we kùnnen ervaren
bij 'n innerlijke beléving van bv. o.a. schoonheid, ware liefde &/of èchte vreugde. En voor veel religies
ìs dìt onstoffelijk element van goddelijke oorsprong: 't ìs 't goddelijke ìn ons allen. De meeste Griekse filosofen
waren ervan overtuigd dat dit hèt belàngrijkste bestanddeel van ons levenswezen is
& dat we dan ook vóóràl dit goddelijke element moeten leren cultiveren
om waarlijk gelukkig te worden?
Zo legde Socrates
vlak voor zijn dood aan zijn leerlingen uit
dat hij zijn leven lang gepoogd had om zijn ziel te verbeteren
en te veredelen, en dat hij hoopte dat zijn ziel daardoor ook na zijn dood nog
in het gezelschap van de goden zou mogen verkeren! De ziel komt dus vàn G d
of 't goddelijke & keert na de dood
BÍJ hèm/háár/hèt
terug?
Deze theorie,
die vanaf de 6e eeuw BCE
vrijwel overal opgang maakte, vormt ook nu nog steeds 'n grondbeginsel van
de meeste godsdiensten! Tegenwoordig heeft het woordje "ZIEL" meerdere betekenissen: bij iemand die zielloos genoemd
wordt, bespeurt men een gebrek aan innerlijke kracht, diepgang en zelfs liefde! Dit alles is juist tastbaar aanwezig
wanneer iemand doorgaat voor een 'goede ziel'? Toen Bergson stelde dat de mensheid 'een aanvulling van de ziel'
nódig heeft, bedoelde hij: méér gewéten, ÈCHT ìnnerlijke kràcht,
ware dìepgang & menselijk mededogen!
De religieuze tradities gaan nog verder
door die innerlijke kracht herhaaldelijk in verband te blijven brengen
mèt het goddelijke, dwz. met 'n macht, kracht of wézen, íets waar WÍJ in kunnen opgaan of wat ons ver te boven gaat
omdat we eruit voortkomen èn weer naar 'terugkeren'?! Tegenwoordig zien de geestelijke stromingen,
afhankelijk van hun transcendente dan wel immanente inslag,
de ziel als 'n door 'g d geschapen' realiteit
of als 'n deel vàn 'n Gehéél!
In beide gevallen keert 'de ziel'
ná de dóód van het stoffelijk lichaam terùg náár de bròn: bij de monotheïstische
godsdiensten verenigt ze zich met G d; bij de overwegend op
immanentie georiënteerde geestelijke bewegingen
versmelt ze met
't Gehéél!
Herhaaldelijk
terugkerende porno-grafische,
ISIL-sadistisch psychopathische, sadomasochistische
& uiterst haatdragende myDibijdragen overvloeiende van hormonale horror & hippe
'haatvolhijgendestalkingpatrouilles' duiden zogezegd & -gezwegen eerder
op hooliganistischduivelaanbidden &
'helhond-überfascistisch
' gedoe
...
Asih, man, 80 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende