




Nou ik weet dat niemand begrijpt dat mijn hart echt werkelijk in 1000.000.000 stukken is gebroken...
maar het is wel zo een... eeen..hond was echt alles voor me niemand kaan bergrijpen hoeveel hij voor me betekende...en toen as hij8 maanden en hing dood in een flits gewoon dood...


Ik kan het nog steeds niet geloven en huil nu ook gewoon ik verberg mijn gezicht acher een lach die de hele dag maar blijvt staan en ik ben vrolijk populair... maar als er niemand is? Dan huil ik huil ik gewoon an heb ik echt het gevoel alsof ik zelf ook dood wil gaan dat ik niet meer kan leven zonder hem
Nu ook ik probeer mijn huilen intehoeden maar het lukt niet en als het wel lukt voel ik me rot rotter dan rot
Hoe zoe jij je voelen als de gene waarom je echt het meeste geeft weg is gewoon weg
ik praat er allleen over met mijn beste vriendin






Hij was myn beste vriend en dat blijft hij altijd, dus ik weet hoe je je voelt ! Sterkte meis ! 
