df56 Tóen nu straks later altijd èn keer op keer?!

Als
Yesj dus
de morele kant
van het leven belangrijker vond
dan de zuiver formele kant van het naleven van de wet,
dan kunnen we nu dus ook ietwat meer diepte geven aan deze voorlopige bevestiging
door die vraag over de Wèt nog even te laten liggen en eerst verder in te gaan
op twee andere controversiële gesprekken?
Ondertussen moeten we ondanks talloze verschillen vooral ook de overeenkomst in acht nemen
tussen 't Eind van de laatste IJstijd & 't Begin van de Spiltijd: lichamelijk reageren we zo gezien nog als zo'n 10 millennia
en geestelijk als 20 eeuwen geleden; evolutionair gezien raast alles nòg sneller dóór en wij sjokken er achteraan
als modderspuit Èlf via ons geweten, technische foefjes & geavanceerder geïntegreerder pogingen
tot inzien, ingrijpen & 'uitblazen'?
't Eerste gesprek heeft een beetje dezelfde polemische boventoon
als de uitspraak bij die genezing van de man met de verlamde ("verschrompelde" hand vlg. Mat 9:1-8
'DAAR BRACHTEN ZE EEN VERLAMDE BIJ HEM, DIE OP EEN BED LAG!
Bij 't zíen van hun vertrouwen zei Yesj tegen die verlamde:
"Mijn zoon, jouw zònden zijn je vergeven!" Nú zeiden enkele schriftgeleerden onder elkaar:
"DIE MAN LASTERT G D: want wíe kàn ooit zònden vergeven behalve G d?"
YÈSJ wìst wàt voor gedachten zij koesterden. Hij zei:
"WAAROM KOESTEREN JULLIE DIE GEDACHTEN?
Want wàt ÌS eenvoudiger? Zèggen: jouw zonden zijn vergeven,
of zèggen:
STA ÒP EN LÓÓP?
Maar òpdàt jullie wéten dàt de mensen-zoon bevoegd is òm op aarde zònden te vergeven" -
zei hij tegen de verlamde:
"STA ÒP, PAK JE BED OP EN GA NAAR HUIS!"
En prompt stònd hij op & ging naar huis! Toen die menigte aldaar dit alles zàg, kregen ze pas ècht ontzàg,
& ze verheerlijkten G d, die déze krach-tige bevoegdheid
blijkbaar ook aan mensen geeft?'
Nèt als in die episode
v/d man met z'n gehandicapte hand laat Yesj dus volgens die Verhalen
zijn Wóórd èn Dáád hierin
sámengaan!
Genezing
was blijkbaar géén dóel òp zìchzèlf,
maar díende juist als 'n treffend bewíjs voor zijn goede/blijde boodschap:
òmdàt de mensen gelóófden dàt alle ziekten 'n gevolg wáren van 'bedreven zonden', KÒN vergéving
zó zèlfs sámengaan mèt genézing?
Door verlamden,
blinden, doven & andere invaliden te genezen bewéés Yesj in díe tijd
dat G d nu al aan mensen die bevoegdheid gegeven had om 'zonden te vergeven', zèlfs als die zonden
niet tegen hen persoonlijk gericht wáren & het lijkt ook belangrijk dàt Yesj
die man diens zonden vergaf nadat hij 't geloof v/d aanwezigen,
& blijkbaar ook dat v/d zieke zèlf,
duidelijk gezíen had?!
't Oorspronkelijke verslag maakte geen gewag van geloof in Yesj zèlf - dàt
werd láter pas 'n vast onderdeel v/h christelijk geloof (bv. bij de euangelist Yochanan) - maar
de Gòddelijke màcht/kràcht v/h Gelóóf zèlf werd al wèl door Yesj ingezien in Luke 17:6,
"OOK AL HÈB JE NOG MAAR EEN VERTROUWEN ALS 'N MOSTERDZAADJE,
ALS JE TEGEN DIE MOERBEIBOOM DÁÁR ZÈGT:
'KÒM
met je wortel & tak uit de grond & verplaats je naar zee', dan zóu hij je gehoorzamen"!
Nòg zó'n controverse over 'vergeving van zonden'?
Er waren zelfs sommige mensen die beweerden dat die 'genezende krachten' van Yesj
afkomstig waren van Ba'al Zwoeviem, dé Vòrst van de geesten, door wiens macht Yesj die boze geesten uitdreef:
één van die antwoorden op dit soort zwartmakerij & pesterig geroddel is overgeleverd in Mat 12:32
"ÀLS ÍEMAND DE MENSENZOON WEERSPREEKT,
ZAL DAT HEM VERGEVEN WORDEN!
Maar als iemand G ds Heilige hélende Geest weerstreeft, zal 't 'm niet vergeven worden,
níet in déze tijd (haolamhezeh) èn niet i/d kómende (haolamhabah)" & 't bijzondere v/d betekenis in deze uitspraak,
waarvan ook parallellen bestaan in joodse geschriften, ligt in 't feit dàt Yesjoea wìst dàt hij sinds zijn eigen 'dópe' die Heilige
hélende geest bezat: die uitspraak is ook van belang omdat die ons de hoofdzaak kan laten zien alwaar Yesj in z'n controversen
op wíjst zèlfs als 't gaat òm 't inachtnemen v/d Wèt nl. menselijke 'zondigheid' & menselijke 'waardigheid' waarbij i/d loop v/d opeenvolgende bewerkingsstadia de protagonisten in Yesj' twistgesprekken steeds scherper uitgebeeld gaan worden - & dus
ook steeds verder vertékend! I/d oorspronkelijke verslagen zijn Yesj' opponenten
vaak anonieme figuren die zichzelf tot spreekbuis maken
voor plaatselijk fanatisme?
En láter worden die zonder enige schroom omschreven als de lokale farizeeërs & schriftgeleerde Sadduceeën!
't Blíjft de moeite
wáárd òm de ontwikkelingen i/d teksten
te trachten te volgen om zó ietwat beter te kunnen zien hoe z'n opponenten
veranderen in vijanden, voortgedreven door grenzeloze
boosaardigheid, die zijn dood & totale vernietiging
nu als enig uniek hoofddoel hebben?
't Meest opmerkelijk
zijn wellicht al die 'overnames' dwars door alle eeuwen & plaatsen héén
vàn religieuze trends & bijgelovige afleidingen daarvan
via diverse stromingen binnen heidendom,
jodendom, islam & schier
eindeloze reeksen
sekten &
gektes.